День как день - Михаил Круг

День как день, так же весело

Шуршит в саду листва,

Ведь до осени еще ей Жить и жить…

Дым из пепельницы тлевших сигарет,

А в душе, а я в душе не верю, нет

Мы молчим, и никто не знает

Что и как сказать,

То, что каждый тонко чувствует в себе,

Жизнь к тебе несправедливою была,

И в душе, не смолкая

Все звенят колокола…

Кто-то пьет, кто-то крепится,

Но слезы не сдержать…

По-маленьку, по-тихоньку сознаешь,

Как тепло от слова доброго «Привет!»,

На душе, да только вот ответа нет…

На холме фотография и четные цветы,

Тоже срезанные с каплями росы,

На которые не прилетит пчела,

А в душе, не смолкая

Все звенят колокола…

Песня посвящается пацанам

Которых с нами нет…

Күн сияқты, көңілді

Бақшада сыбдырлайды жапырақтар,

Өйткені, күзге дейін ол әлі де өмір сүріп, өмір сүруі керек ...

Тұтанған темекінің күлсалғышынан шыққан түтін,

Бірақ жанымда, бірақ жанымда мен сенбеймін, жоқ

Біз үндемейміз, ешкім білмейді

Не және қалай айту керек

Әркім өз бойында нені нәзік сезінеді,

Өмір саған әділетсіздік жасады

Ал жан дүниесінде, үнсіз емес

Барлық қоңыраулар соғылады ...

Біреу ішеді, біреу бекітеді,

Бірақ көз жасын ұстау мүмкін емес...

Бірте-бірте түсінесің

«Сәлеметсіз бе!» деген жылы сөзден,

Менің жүрегімде иә, бірақ жауап жоқ ...

Төбеде фотосурет, тіпті гүлдер бар,

Сондай-ақ шық тамшыларымен кесіңіз,

Ара ұшпайды,

Ал жан дүниесінде, үнсіз емес

Барлық қоңыраулар соғылады ...

Ән ұлдарға арналған

Бізбен бірге емес ...