Siebzehn - Max Herre

Ich weiß noch genau, wie das alles begann

Schon lange kein Kind mehr, noch lange kein Mann

Katastrophe in der Schule, Philosoph in mei’m Zimmer

Nichts geseh’n von der Welt, doch sie fließt durch mein' Füller

Und Worte rinnen aus den Tapeten

Ich spinne sie aus Erinnerung, unsichtbare Fäden

Tagträume steigen auf in 'ner Wolke

Kaufe in der Kepler, rauche am Moltke

Hänge mit den Kumpeln, die Hosen unten

Die Daumen im Bund und dann komisch humpeln

Paar Körbe werfen, bis das Flutlicht ausgeht

Paar Wörter hinterher, bis sich Muli aufregt

Gedrückt auf der Rückbank in Mauris Fiat

Charly, der schon von dem bisschen Rauch zu viel hat

Loszieh’n, Dosen zieh’n, seh' sie Züge in Chrom sprühen

Bis Funken fliegen und es nach Aerosol riecht

Während ich schmiere steh' an der Linie S2

Halt mich für so clever, merk' nicht, wie’s mir entgleist

Nach Hause komm' und den Kopf in' Kühlschrank

Ihre Fragen im Rücken, mich um Wahrheiten drücken

Was macht die Zange im Rucksack, woher hast du die Schuhe?

Was ist los mit der Schule?

Und ich will bloß meine Ruhe

Und ich dachte, ich hätt' das alles im Griff

Doch eigentlich hatte ich vor allem mal Glück

Hinterher merkt man erst, wie man die Dinge verklärt

Doch mit dir kehrt das alles zurück — siebzehn

Seventeen, seventeen

You’re only seventeen (yeah)

Oh seventeen, why can’t you see

You will not forever be seventeen

Und ich frag' mich, wie es dir wohl geht

Nachts am Küchentisch bis sich das Türschloss dreht

Treff' dich auf dem Flur mit unterlaufenen Augen

Und meine alten Lügen muss ich dir jetzt glauben

Standpauken, andauernd führ' ich Selbstgespräche

Schau' in' Spiegel und höre wieder meine Eltern reden

Und du schiebst nur einen Hörer vom Ohr

Und in ihr’n Straßenzeilen gehen meine Wörter verlor’n

Was sollen die Blättchen im Rucksack, warum schwänzt du die Schule?

Woher hast du die Jacke?

Und du willst nur deine Ruhe

Und ich will nur, dass du’s dir nicht verbaust

Merkst wenn es ernst wird und hältst dich da heraus

Glaub mir, alle war’n wir anti

Nur Mauri ging in den Bau dafür und Charly wurd' Junkie

Die dachten auch, sie hätten alles im Griff

Sie waren genauso wie wir, nur hatten weniger Glück

Hinterher merkt man erst, wie man die Dinge verklärt

Nur manchmal führt kein Weg mehr zurück — siebzehn

Siebzehn

Siebzehn

Siebzehn

Бәрі қалай басталғаны әлі есімде

Ұзақ уақыт бала емес, ұзақ уақыт адам емес

Мектептегі апат, менің бөлмемде философ

Дүниеден ештеңе көрінбейді, бірақ ол менің қаламмен ағады

Ал тұсқағаздардан сөздер таусылады

Мен оларды жадтан, көрінбейтін жіптерден айналдырамын

Түстер бұлтқа көтеріледі

Кеплерден сатып алыңыз, Молткеде темекі шегіңіз

Құрбыларыммен араласып, шалбар

Бас бармақ бірге, сосын ақсау күлкілі

Прожекторлар сөнгенше бірнеше шеңберді түсіріңіз

Бірнеше сөзден кейін, Мули ренжігенше

Мауридің Fiat көлігінде артқы орындыққа қысылған

Чарли, ол қазірдің өзінде аздаған түтінге тым көп

Барыңыз, банкаларды тартыңыз, олардың хромдағы бүріккіш пойыздарын көріңіз

Ұшқындар ұшып, аэрозоль иісі шыққанша

Мен жағып жатқанда, мен S2 қатарында тұрмын

Мені соншалықты ақылды деп санаңыз, қалай тайып тұрғанымды байқамаңыз

Үйге кел де, басыңды тоңазытқышқа сал

Артқы жағындағы сұрақтарыңыз мені шындыққа итермелеңіз

Рюкзакта не істеп жатыр, аяқ киімді қайдан алдың?

Мектепте не болды?

Ал мен тек тыныштығымды қалаймын

Мен мұның барлығын бақылауда деп ойладым

Бірақ көбіне жолым болды

Тек содан кейін сіз заттардың қалай өзгеріп жатқанын байқайсыз

Бірақ бәрі сенімен бірге оралады - он жеті

Он жеті, он жеті

Сіз он жетідесіз (иә)

О, он жеті, неге көрмейсің

Мәңгі он жетіге толмайсың

Ал сенің жағдайың қалай деп ойлаймын

Түнде есік құлпы айналғанша ас үй үстелінде

Сізді дәлізде қансыраған көздерімен кездестіреміз

Ал енді мен бұрынғы өтірігіме сенуім керек

Бұл туралы айта отырып, мен үнемі өзіммен сөйлесемін

Айнаға қараңыз да, ата-анамның сөйлескенін қайта тыңдаңыз

Ал сіз тек бір ресиверді құлағыңыздан итересіз

Менің сөздерім олардың көше сызығында жоғалады

Рюкзактағы қағаздар не үшін, сен неге сабақтан қашып жүрсің?

Пиджакты қайдан алдың?

Ал сіз тек тыныштығыңызды қалайсыз

Ал мен сенің оны бұзбауыңды қалаймын

Сіз жағдайдың маңызды болғанын байқап, одан аулақ боласыз

Маған сеніңіз, біз бәріміз қарсы болдық

Оның құрылысына тек Маури ғана кірісті, ал Чарли әуесқой болды

Олар да барлығын бақылауда деп ойлады

Олар да біз сияқты болды, тек жағдайы төмен болды

Тек содан кейін сіз заттардың қалай өзгеріп жатқанын байқайсыз

Тек кейде артқа жол жоқ — он жеті

Он жеті

Он жеті

Он жеті