Eternelle noyade - Mani Deïz

Les yeux baignent dans le ciel, échoué sur la plage

Une vague m’enseigne qu’il faut tourner la page

Pars explorer l'île, mais rêve déjà de nouveau départ

Imagine même une barque qui démarre sans dérive

L’océan m’appelle ma belle je reviendrais sans peine

Réécrire nos vies car l’encre est vide

Pardonne moi, dans ce sable j’m’enterre, d’amour j’saigne

Comme l’enfant j’ai juste la peur du vide

Sans repère lâche l’encre, fais le grand écart entre deux galères

Sous averse, arpente une mer sans cadran

Le compas dans l'œil, percute les récifs, dans les bermudes mon frêle esquif

S’est dévêtu tel un arbre sans feuille

Submergé, j’ai vogué vers Venus, compté les moutons du berger

Espéré la berge d’une terre perdue

Sans gramme d’air pur, me noye dans les ténèbres, me déchaîne

Mais rend les armes comme Cerbère, dans la quête d’Hercule

Charrié comme une bouteille dans les vagues, mon souffle s'évapore

Et j’m’endors, châtié par de belles méduses

Une sirène me glisse de l’oxygène

Prodigue dans mon cœur les derniers somnifères avant qu’mon rêve s’excuse

Et c’est à peine croyable, j’remonte comme un bouchon

De l’eau plein les poumons, j’esquive le dernier voyage

Dans l’océan d’la vie, j’m'échoue dans une baignoire

Et j’remonterai la voile, attendant l'éternelle noyade…

Les yeux baignent dans le ciel, échoué sur la plage

Une vague m’enseigne qu’il faut tourner la page

Pars explorer l'île, mais rêve déjà de nouveau départ

Imagine même une barque qui démarre sans dérive

L’océan m’appelle ma belle je reviendrais sans peine

Réécrire nos vies car l’encre est vide

Pardonne moi, dans ce sable j’m’enterre, d’amour j’saigne

Comme l’enfant j’ai juste la peur du vide

J’ai parcouru les mers dans l’ventre de Moby Dick

Détrempé mon corps tremble dans c’t'éphémère domicile

J’dors peu, j’cogite, évite les sales cauchemars

Redoute les orages les tropiques et l’naufrage

J’voulais la vie pirate, noyé sous des breuvage dans chaque port

L’alcool m’aborde par ce vice minable

De vils stigmates sur mon cœur se greffent

Les images s'égrainent et moi j’erre dans ce triste mirage

Nourri d’amour et d’eau fraîche, slalom parmi les bulles

Les hommes péchent attirés par de vides images

J’ai tenu bon la barre avant de m’endormir

Le charme de la mélancolie me souffle de vives grimaces

J’voulais juste dépasser l’horizon, en substance être libre

Quelle existence moribonde

Mon embarcation chavire, de l’eau traverse la coque

Écope les derniers souvenirs dans ce final chapitre…

Les yeux baignent dans le ciel, échoué sur la plage

Une vague m’enseigne qu’il faut tourner la page

Pars explorer l'île, mais rêve déjà de nouveau départ

Imagine même une barque qui démarre sans dérive

L’océan m’appelle ma belle je reviendrais sans peine

Réécrire nos vies car l’encre est vide

Pardonne moi, dans ce sable j’m’enterre, d’amour j’saigne

Comme l’enfant j’ai juste la peur du vide

Көздер аспанда шомылады, жағада шайылады

Толқын маған парақты айналдыруды үйретеді

Аралды зерттеңіз, бірақ жаңадан бастауды армандаңыз

Тіпті дрейфсіз басталатын қайықты елестетіп көріңіз

Мұхит мені сұлуым деп атайды, мен қиналмай қайтер едім

Біздің өмірімізді қайта жазыңыз, өйткені сия бос

Кешір мені осы құмға көмемін, Махаббаттан қан тамам

Бала сияқты мен тек бостықтан қорқамын

Белгісіз сияны тастаңыз, екі галереяның арасын бөліңіз

Жаңбыр астында, телефонсыз теңізді кезеді

Көздегі компас, рифтерге соқты, Бермудада менің осал қайығым

Жапырақсыз ағаштай аршылған

Суға батып, Венераға жүздім, қойшының қойын санадым

Жоғалған жердің жағасынан үмітті

Бір грамм таза ауасыз, мені қараңғылыққа батырыңыз, мені босатыңыз

Бірақ Геркулестің ізденісіндегі Цербер сияқты берілу

Толқындарда бөтелкедей алып, Демім буланып

Ал мен ұйықтап қалыппын, әдемі медузалар жазалайды

Сирена маған оттегін жібереді

Менің арманымнан бұрын соңғы ұйықтататын дәріні жүрегіме толтырыңыз

Ал сену қиын, тығындай қайтамын

Соңғы сапардан жалтарып, суға толы өкпе

Өмір мұхитында мен ваннада құрғап жатырмын

Мен желкенді көтеремін, мәңгілік суға кетуді күтемін ...

Көздер аспанда шомылады, жағада шайылады

Толқын маған парақты айналдыруды үйретеді

Аралды зерттеңіз, бірақ жаңадан бастауды армандаңыз

Тіпті дрейфсіз басталатын қайықты елестетіп көріңіз

Мұхит мені сұлуым деп атайды, мен қиналмай қайтер едім

Біздің өмірімізді қайта жазыңыз, өйткені сия бос

Кешір мені осы құмға көмемін, Махаббаттан қан тамам

Бала сияқты мен тек бостықтан қорқамын

Мен Моби Диктің құрсағында теңіздерді араладым

Бұл уақытша үйде менің денем дірілдейді

Мен аз ұйықтаймын, менің ойымша, лас қорқынышты түстерден аулақ боламын

Тропикалық дауылдардан және кеме апатынан қорқады

Мен пираттық өмірді қаладым, әр портта сусындарға батып кеттім

Алкоголь маған осы аянышты жамандықпен жақындайды

Менің жүрегімдегі жаман стигматалар егілді

Бейнелер өшіп, мен осы мұңды миражда адасып барамын

Махаббат пен тұщы сумен нәрленген, көпіршіктер арасында слалом

Ер адамдар бос бейнелерге күнә жасайды

Ұйықтап қалмас бұрын саптаманы ұстадым

Мұңдылықтың сүйкімділігі мені өткір жыбырлайды

Мен жай ғана көкжиектен өтуді қаладым, мәні бойынша еркін болғым келеді

Не деген өлетін тіршілік

Менің қайығым аударылып жатыр, корпустан су өтіп жатыр

Осы соңғы тарауда соңғы естеліктерді алыңыз...

Көздер аспанда шомылады, жағада шайылады

Толқын маған парақты айналдыруды үйретеді

Аралды зерттеңіз, бірақ жаңадан бастауды армандаңыз

Тіпті дрейфсіз басталатын қайықты елестетіп көріңіз

Мұхит мені сұлуым деп атайды, мен қиналмай қайтер едім

Біздің өмірімізді қайта жазыңыз, өйткені сия бос

Кешір мені осы құмға көмемін, Махаббаттан қан тамам

Бала сияқты мен тек бостықтан қорқамын