Une éponge - Mani Deïz

La misère sur la tempe, vois qu’l’humain se monnaye

Déchante, impénétrable sont les voix de l’oseille

Ce monde part en vrille, depuis que Dieu nous a laissé l’volant

Affolant de rêver de tout ce qui brille

Si le silence est d’or, les missiles chantent la mort pour d’l’argent

Les puits de pétrole saignent quand les orphelins dorment

Sous c’t angle j’ai pas ma place, parmi mon espèce

Les libertés s'étranglent, on dérange d’y faire face

Ça tourne pas rond vous l’savez, l’homme creuse une tombe et s’entête;

la terre tourne comme une roue voilée

Ils n’savent pas ce qu’ils font, seigneur épargne-les, condamné

Peut-être que j’mérite le même panier

Des fois j’m'égare, j’suis qu’un mortel comme d’autres

Dans le doute ignore mes fautes et ça j’peux pas l’nier

L’homme s'évade dans les vices cachés, on voit cette vie défiler vite

Trop d’temps perdu à la gâcher

Comme une éponge je ne fais qu’absorber

Les mauvaises ondes qui planent à ma portée

L’espoir n’est pas mort mais dans les bras de Morphée

Sois paré à morfler ou déclare forfait

Le coeur à table sous un cutter froid, l’esprit dans la tourmente Ecoeuré mon

humeur s’noie dans les sables mouvants

Éponge la peine des autres, vide, quand j’lis les faits divers

Des drames m’ouvrant le bide, la haine en hors pistes dans les viscères

J’m’isole, j’hiberne, vie de barge ou d’ermite

Rime j’digère, figé j’doute mais c’est pas permis

Comprendre ce monde une vieille doctrine, on prend sur soi

J’y mets ma pierre aussi

Comme Jean-François devant les hiéroglyphes

Partout des civils saignent, je vois des peuple, des plaies horribles

Une résistance aveugle abreuvée d’héroïsme

Si les psychoses te causent, fais comme moi éteins ces chaînes

Prends ces ciseaux et sauve-toi le pantin de bois

Ensemble on pourrait l’faire dommage

Mais on nait seul, on meurt seul, frère

Et entre les deux y a un paquet de connards

Y aura personne pour faire d’hommages si notre monde s’effondre, t’façon

C’est d’la pénombre que vient l’orage…

Comme une éponge je ne fais qu’absorber

Les mauvaises ondes qui planent à ma portée

L’espoir n’est pas mort mais dans les bras de Morphée

Sois paré à morfler ou déclare forfait

Ғибадатханадағы қайғы-қасірет, адамның ақшаға айналғанын қараңыз

Қымыздықтың дауыстары әлсіреген, өтпейтін

Құдай бізге дөңгелекті қалдырғандықтан, бұл әлем айналу үстінде

Жылтырағанның бәрін армандауға құмар

Тыныштық алтын болса, зымырандар ақша үшін өлімді жырлайды

Жетімдер ұйықтағанда мұнай ұңғылары қан кетеді

Бұл тұрғыдан алғанда, менің өзімнің адамдарымның арасында маған орын жоқ

Бостандықтар тұншықтырылды, біз онымен бетпе-бет келеміз

Ісі дұрыс емес, білесің бе, адам көр қазып, табанды;

жер бетперделенген дөңгелек сияқты айналады

Олар не істеп жатқандарын білмейді, тақсыр оларды аяп, жойылды

Мүмкін мен де сол себетке лайық шығармын

Кейде адасып қаламын, мен де басқалар сияқты өлі адаммын

Күмәндансаңыз, менің қателіктерімді елемеңіз, мен оны жоққа шығара алмаймын

Адам жасырын жамандықтан қашады, біз бұл өмірдің тез өтетінін көреміз

Тым көп уақыт босқа кетті

Губка сияқты мен тек сіңіремін

Менің қолымнан келетін жаман дірілдер

Үміт өлген жоқ, Морфейдің құшағында

Тісуге немесе жоғалтуға дайын болыңыз

Суық кескіштің астындағы дастархандағы жүрек, Дүрбелеңде сана

көңіл құмға батады

Әртүрлі фактілерді оқығанда, басқалардың қайғысын, бос

Менің ішімді ашатын драмалар, ішкі ағзалардағы өшпенділік

Мен өзімді оқшаулаймын, мен қыстаймын, баржаның немесе гермиттің өмірі

Rime Мен қорытамын, мұздатылған Мен күмәнданамын, бірақ рұқсат етілмейді

Бұл дүниені ескі доктринаны түсініңіз, адам өз мойнына алады

Мен де сол жерге тасымды қойдым

Иероглифтердің алдындағы Жан-Франсуа сияқты

Барлық жерде бейбіт тұрғындар қансырап жатыр, мен адамдарды, қорқынышты жараларды көремін

Батырлықпен сусындаған соқыр қарсылық

Егер сізді психоздар тудырса, мен сияқты бұл тізбектерді өшіріңіз

Мына қайшыларды алып, ағаш қуыршақты сақтаңыз

Бірге жасай аламыз, ұят

Бірақ жалғыз туамыз, жалғыз өлеміз, ағайын

Ал оның арасында бір топ құлыншақтар бар

Дүние ыдырап қалса, алым-салық төлейтін ешкім болмайды

Қараңғылықтан дауыл соғады...

Губка сияқты мен тек сіңіремін

Менің қолымнан келетін жаман дірілдер

Үміт өлген жоқ, Морфейдің құшағында

Тісуге немесе жоғалтуға дайын болыңыз