Le cordon - Mani Deïz

13 mai 82, j’nais, une nuit d’orage

Et là sans stress j’lache mon premier cri de rage

On m’passe les bracelets

J’voulais pas sortir, j’avais l’oreille collée au ventre

Senti l’pire de c’monde et ses drames sordides, Maman, j’tremble

Le résultat d’une flamme et d’un acte égoïste

La naissance reste un drame où la femme devient l’héroïne

Mon père, j’implore le ciel comme un sacrifice mais rien ne coule

Les saints n'écoutent pas mes prières lacrymales

J’m’acclimate à la nourrice mais c’est de la peur qu’j’inhale

J’ai le mal du pays comme un touriste qui vit en marginal

L’amour comme boussole mais l’absence des parents me rend aveugle

J’entre sur la route du doute comme un trimard

Sur le sol, j’sème des larmes de crocodile

Le tic-tac de l’heure sonne comme une douleur lente

J’ai mal au coeur, du mal et suivre le prototype

Tout me semble vide, j’vous attendrez en pleur devant la porte

J’ai lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Laissez moi voler, contempler ce paysage

J’ai lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Je bats d’une aile moi qui rêvait d’alunissage

J’ai lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Moi qui rêvait que d’coton pour l’atterrissage

J’ai lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Comme un flocon, je cherche une terre fraternisable

J’ai cherché l’aiguille du bonheur dans une botte de rien

Même dans mes règles j’arrive toujours après la messe

La vie avant la mort ou est-ce l’inverse?

Comme le soleil après l’averse

On garde peut-être le meilleur pour la fin

J’espère que tout s’arrête car j’ai le vertige de l’infini

Adieu les vestiges insipides de cette planète

Personne ira au Paradis si l’enfer c’est les autres

Même sur ce trajet j’redoute une avarie

J’ai coffré la chance dans des poches vides

Salaire horrible, j’ai récolté l’aphasie

Le silence remplace les voix des proches qui partent au pays

Le tarot, j’en appelle à Dieu, j’casse un carreau mais bon

Comme tout le monde, dans les rangs j’ai perpétué c’fardeau

Le prochain sera peut-être un coeur libre

Absurde la vie où l’errance est un cadeau

Pardonne moi, du cordon naîtra une tombe fleurie

Il a lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Laissez le voler, contempler ce paysage

Il a lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Il bat d’une aile lui qui rêvait d’alunissage

Il a lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Lui qui rêvait que d’coton pour l’atterrissage

Il a lâché le cordon, chuté du haut d’une falaise

Comme un flocon, il cherche une terre fraternisable

82 жылдың 13 мамырында мен дүниеге келдім, боранды түн

Сол жерде мен стресссіз бірінші ашуымды шығарамын

Олар маған білезіктерді береді

Сыртқа шыққым келмеді, құлағым ішіме жабысып қалды

Бұл дүниенің және оның сұмдық драмаларының ең сорақысын сезіндім, анашым, мен дірілдеп тұрмын

Жалын мен өзімшілдік әрекеттің нәтижесі

Туылу драма болып қала береді, онда әйел кейіпкерге айналады

Әкем, мен аспанға құрбандық ретінде жалынамын, бірақ ештеңе ақпайды

Әулиелер көз жасымды төгіп дұғамды тыңдамайды

Мен күтушіге үйреніп кеттім, бірақ қорқамын деп дем алып жатырмын

Мен шет жақта тұратын турист сияқты сағындым

Махаббат компас сияқты, бірақ ата-анамның жоқтығы мені соқыр етеді

Күмән жолына жылдамдықты айдаушы сияқты кіремін

Жерге қолтырауынның көз жасын себемін

Сағаттың соғуы баяу ауырсыну сияқты естіледі

Менің жүрегім ауырып, күресіп, прототипке еріп жүрмін

Маған бәрі бос сияқты, Есік сыртында жылап күтемін

Мен сымды тастадым, жардан құладым

Маған ұшуға рұқсат етіңіз, мына пейзажға қараңыз

Мен сымды тастадым, жардан құладым

Айға қонуды армандаған мені бір қанатыммен ұрдым

Мен сымды тастадым, жардан құладым

Қонуға мақтаны ғана армандаған мен

Мен сымды тастадым, жардан құладым

Қар ұшқынындай мен бауырлас жерді іздеймін

Бақыттың инесін жоқтан іздедім

Тіпті етеккір кезінде мен әрқашан массадан кейін келемін

Өлім алдындағы өмір, әлде керісінше ме?

Жаңбырдан кейінгі күн сияқты

Мүмкін біз ең жақсысын соңғы уақытқа сақтаймыз

Мұның бәрі тоқтайды деп үміттенемін, өйткені мен шексіздікке айналамын

Осы планетаның сыпайы қалдықтарымен қоштасу

Егер тозақ басқа адамдар болса, ешкім жәннатқа кірмейді

Осы сапарда да мен зияннан қорқамын

Мен сәттілікті бос қалталарға салып қойдым

Қорқынышты жалақы, мен афазияны жинадым

Елге кетіп бара жатқан жақындарының дауысын үнсіздік алмастырады

Таро, мен Құдайға жүгінемін, мен плитканы сындырамын, бірақ эй

Басқалар сияқты мен қатарда бұл жүкті мәңгілік еттім

Келесі бос жүрек болуы мүмкін

Қыдырсу сыйлық болып табылатын абсурдтық өмір

Кешіріңіз, баудан гүлді бейіт туады

Ол сымды тастап, жардан құлап кетті

Ұшсын, мына пейзажды қараңыз

Ол сымды тастап, жардан құлап кетті

Айға қонуды армандағанды ​​бір қанатымен соғады

Ол сымды тастап, жардан құлап кетті

Қонуға мақтаны ғана армандаған

Ол сымды тастап, жардан құлап кетті

Қар ұшқынындай туысқан жерді іздейді