Criticarem les noves modes de pentinats - Manel

Vindran els anys i, amb els anys, la calma

Que et pintarà als ulls una mirada suau

Et faran fer un pas i, després, un altre

Seràs tota una experta a tirar endavant

Amb tant de temps hauràs trobat un lloc agradable

O ja estaràs un pèl mandrosa per buscar

Rebràs tracte de senyora, o de iaia estranya

Que té acollonits tots els nens del veïnat

I seràs un sac de mals o seràs una roca

I els moments de mirar enrere et faran gràcia i et faran mal

I potser no seré el teu amic

Ni tindré res a veure amb si ets o no ets feliç

Ja em veig de record mig trist que se’t creua pel cap

Una mala tarda

I potser dormiré abraçadet

A una dona a qui quasi no hauré explicat qui ets

Potser tindrem néts malparits que se’n fotin de mi

Quan no m’enteri de les coses

Però, quan seré vell, seguiré cantant-te cançons, igual

Caminaré lent i m’asseuré, a vegades, als bancs

Verset a verset convocaré el teu cos llarg i blanc

I em podran veure somriure una mica per sota del nas

Que vinguin els anys!

Aquí em té la calma!

Que em jugo amb la decadència de la carn

Que un raconet del menjador farà d’escenari

I que ningú sospitarà de qui estic parlant

I que, quan seré vell, seguiré cantant-te cançons, igual

No sé si estaré per garantir-te una gran qualitat

Però creuré en un verset i em distrauré intentant-lo allargar

I em podran veure somriure una mica per sota del nas

I em podran veure somriure una mica per sota del nas

Жылдар келеді, жылдармен бірге тыныштық болады

Бұл сіздің көзіңізге жұмсақ көрініс береді

Олар сізді бір қадамға, содан кейін басқа қадамға мәжбүр етеді

Сіз алға жылжудың маманы боласыз

Уақыт өте жақсы жер табасыз

Немесе іздеуге аздап жалқау боласыз

Сізге ханым немесе бейтаныс әже сияқты қарайды

Бұл маңайдағы барлық балалардың үйі

Ал сен жамандықтың қапшығы боласың немесе тас боласың

Ал артыңа қараған сәттер сені күлдіреді, ренжітеді

Ал мен сенің досың болмауым мүмкін

Сондай-ақ сенің бақыттысың ба, жоқсың ба менің шаруам жоқ

Мен сіздің басыңызда жартылай қайғылы естелік өтіп жатқанын сеземін

Жаман түс

Ал мен құшақтап ұйықтайтын шығармын

Әйелге мен сенің кім екеніңді айтпадым

Бәлкім, тентек немере-шөберелеріміз мені сиқытатын шығар

Мен білмеген кезде

Бірақ мен қартайғанда саған ән айта беремін, бәрібір

Мен баяу жүріп, кейде орындықтарға отырамын

Өлең-өлең, Аппақ денеңді шақырамын

Олар менің мұрнымның астынан сәл жымиғанымды көреді

Жылдар келсін!

Міне, мен тынышпын!

Тәннің шіруімен ойнайтыным

Асхананың сол бір бұрышы параметр болады

Менің кім туралы айтып жатқанымды ешкім күдіктенбейді

Ал, мен қартайғанда саған ән айта беремін, бәрібір

Сізге керемет сапаға кепілдік беру үшін сонда боламын ба, білмеймін

Бірақ мен бір аятқа сенемін және оны ұзартуға тырысамын

Олар менің мұрнымның астынан сәл жымиғанымды көреді

Олар менің мұрнымның астынан сәл жымиғанымды көреді