Winds of One Thousand Winters - Mael Mórdha

Clouds darken and dampen My spirit

As My brow bows low

While My eyes see only earth

The engraining of furrows on My soul

Feels as though the winds of one thousand winters

Have hacked away whatever life existed

Within My now battered link

To the world of Donn

He calls

But not for Me to follow

He calls out

Storms of support for My cause

He calls out storms

Which feed But dying embers

That grow slowly from the ash

Which had threatened to engulf

And rise

Rise to flames

Which burn

Which burn the dead wood

Onward, yes onward comes the bellowing cries

Which resounds through the hills

As the stag roars in triumph

Once again he will rise, a Rí­ of the South

And with him will rise the hope of the Gael

Embrace the new with purpose and vigor

Revive the old and condemn Gall Glassa

Бұлттар күңгірттеніп, Рухымды дымқылдатады

Менің қастарым төмен түскендей

Менің көздерім жерді ғана көреді

Жанымдағы ойықтар

Мың қыстың желіндей сезіледі

Тіршіліктің бәрін бұзды

Менің қазір бұзылған сілтемем ішінде

Донн әлеміне 

Ол шақырады

Бірақ мен үшін емес

Ол шақырады

Менің ісім қолдау дауылдары

Ол дауылдарды шақырады

Қандай қоректенеді Бірақ өліп жатқан шоқтар

Бұл күлден баяу өседі

Жұтып қалу қаупі төнген

Және көтеріл

Жалынға  көтеріліңіз

Қайсысы жанады

Өлі ағашты күйдіретін

Әрі қарай, иә әрі қарай айқайлар шығады

Ол төбелерден естіледі

Бұғы салтанатты түрде ақырып жатқанда

Ол тағы да көтеріледі, оңтүстіктің ри

Онымен бірге Гаэльдің үміті артады

Жаңаны мақсатпен және жігермен қабылдаңыз

Ескіні тірілтіп, Галл Глассаны айыптаңыз