Уголок России - Людмила Зыкина

Простор небесный сизокрыл, и тишина кругом,

Мне уголок России мил — мой добрый отчий дом.

Стою, не глядя на часы, березкам шлю привет.

Такой задумчивой красы другой на свете нет!

Припев: Уголок России — отчий дом,

Где туманы сини за окном,

Где твои, немного грустные,

И глаза и песни русские.

Проходят дни, бегут года, и где-то там и тут

Шумят большие города, дороги вдаль ведут.

Но сколько б ни было дорог и беспокойных дней,

Всегда России уголок живет в душе моей.

Аспандағы көк қанаттылар кеңістігі және айнала тыныштық,

Мен үшін Ресейдің бір бұрышы қымбат – мейірімді әкемнің үйі.

Мен тұрамын, сағатқа қарамай, қайыңдарға сәлем жолдап.

Дүниеде мұндай ойлы сұлулық жоқ!

Хор: Ресей бұрышы - әке үйі,

Терезенің сыртындағы көк тұман қайда,

Қайда сенікі, сәл қайғылы,

Және орыстың көздері мен әндері.

Күндер өтеді, жылдар өтеді, бір жерде, бір жерде

Үлкен қалалар шулы, жолдар алысқа апарады.

Қанша жол мен тынышсыз күндер болса да,

Ресейдің бір бұрышы әрқашан менің жанымда тұрады.