Оренбургский пуховый платок - Людмила Зыкина

В этот вьюжный неласковый вечер

Когда снежная мгла вдоль дорог

Ты накинь, дорогая, на плечи

Оренбургский пуховый платок

Я его вечерами вязала

Для тебя, моя добрая мать

Я готова тебе, дорогая

Не платок, даже сердце отдать

Ветер шарит, как странник, по ставням

За окном завывает метель

Для тебя самовар я поставлю

Для тебя отогрею постель

В этот час одинокий вечерний

Мне с тобой хорошо говорить

Как мне хочется лаской дочерней

Все морщины твои удалить

Чтобы ты в эту ночь не скорбела

Прогоню от окошка пургу

Сколько б я тебя, мать, ни жалела

Все равно пред тобой я в долгу

Пусть буран все сильней свирепеет

Мы не пустим его на порог

И тебя, моя мама, согреет

Оренбургский пуховый платок

Осы бір мейірімсіз кеште

Жол бойында қар жауған кезде

Оны, қымбаттым, иығыңызға тастаңыз

Орынбордың мамық шалы

Мен оны кешке тоқыдым

Сен үшін менің мейірімді анашым

Мен сен үшін дайынмын қымбаттым

Орамал емес, тіпті жүректі де бер

Жел жалюзи арқылы қыдырғандай соғады

Терезенің сыртында боран соғып тұр

Саған самауыр қояйын

Мен сенің төсегіңді жылытамын

Осы жалғыз кешкі сағатта

Мен сенімен сөйлескенде жақсы сезінемін

Мен қызымның еркелегенін қалаймын

Барлық әжімдеріңізді кетіріңіз

Осы түнде жоқтамасын деп

Мен боранды терезеден қуып жіберемін

Сізді қанша аясам да, анашым

Сонда да саған қарыздармын

Дауыл күшейе берсін, күшейе берсін

Біз оны кіргізбейміз

Ал сен, менің анам, жылытасың

Орынбордың мамық шалы