Ты скажи, скажи, Волга-матушка - Людмила Зыкина

Ты скажи, скажи, Волга-матушка,

Из каких глубин начинаешься,

Полноводная, величавая,

Где в красу свою наряжаешься.

Полноводная, величавая,

Где в красу свою наряжаешься.

Выйду солнышком к берегам твоим,

Загляну в волну говорливую,

Запоёт душа песню звонкую,

Песню звонкую, песнь счастливую.

Про твои луга, про твои леса,

Что вспоила ты нам на счастие,

Волга вольная, я люблю тебя

И в погожий день, и в ненастие.

Ты скажи, скажи, Волга-матушка,

Из каких глубин начинаешься,

Полноводная, величавая,

Где в красу свою наряжаешься.

Полноводная, величавая,

Где в красу свою наряжаешься.

Сіз айтасыз, Еділ ана,

Қай тереңдіктен бастайсың,

Ағынды, айбынды,

Сұлулығыңмен киінген жерің.

Ағынды, айбынды,

Сұлулығыңмен киінген жерің.

Мен сенің жағаңа күн болып шығамын,

Мен сөйлейтін толқынға қараймын,

Жан шырқайды шырылдаған ән,

Шыңғырған ән, қуанышты ән.

Шалғындарың, ормандарың туралы,

Бақытымызға не іштің,

Еділ тегін, мен сені сүйемін

Жақсы күнде де, қолайсыз ауа-райында да.

Сіз айтасыз, Еділ ана,

Қай тереңдіктен бастайсың,

Ағынды, айбынды,

Сұлулығыңмен киінген жерің.

Ағынды, айбынды,

Сұлулығыңмен киінген жерің.