Руки Родины - Людмила Зыкина

Уносит ветер вдаль дневные звуки.

Синеет ночь на бархате полей.

И Родины натруженные руки

Баюкают уснувших малышей…

Всё руки Родины: и нив безбрежность…

Всё руки Родины: моря огней…

И материнская любовь и нежность —

Всё руки Родины моей…

Мы добротою этих рук богаты,

Им труд людей доверено беречь,

Но помнят поседевшие солдаты,

Как руки эти поднимали мечь!

Идут года, и подрастают внуки

У нашей сыновей и дочерей,

И счастье им дают родные руки,

Святые руки Родины моей…

Күндізгі дыбыстарды жел ұшырып жібереді.

Барқыт далада түн көгереді.

Ал Отанның шаршаған қолдары

Ұйықтап жатқан сәбилер бесікке...

Бәрі де Отанның қолында: ал жүгері алқаптары шексіз...

Отанның барлық қолдары: от теңізі ...

Ал аналық махаббат пен нәзіктік -

Менің Отанымның барлық қолдары ...

Осы қолдардың мейіріміне баймыз,

Оларға адамдардың еңбегін қорғау сеніп тапсырылған,

Бірақ ақ шашты сарбаздардың есінде

Бұл қолдар қылышты қалай көтерді!

Жылдар өтіп, немерелері өсіп келеді

Ұл-қыздарымыз,

Олардың туған қолдары оларға бақыт сыйлайды,

Отанымның киелі қолдары...