Помню, я ещё молодушкой была - Людмила Зыкина

Помню, я еще молодушкой была,

Наша армия в поход далекой шла,

Вечерело, я стояла у ворот,

А по улице все конница идет.

Вдруг подъехал ко мне барин молодой,

Попросил: «Напой, красавица, водой»,

И напившись, он мне нежно руку жал,

Наклонился и меня поцеловал.

Долго я тогда смотрела ему вслед,

Помутился предо мною белый свет.

Всю-то ноченьку мне спать было невмочь,

Раскрасавец барин снился мне всю ночь.

А потом, уж когда вдовушкой была,

Пятерых я дочек замуж отдала,

К нам приехал на квартиру генерал,

Весь израненный, так жалобно стонал.

Посмотрела, встрепенулась я душой:

Это тот же, тот же барин молодой.

Та же удаль, тот же блеск в его очах,

Только много седины в его кудрях.

И опять я всю-то ночку не спала,

И опять душой младешенька была,

Всю-то ноченьку мне спать было невмочь,

Раскрасавец барин снился мне всю ночь.

Всю-то ноченьку мне спать было невмочь,

Раскрасавец барин снился мне всю ночью

Есімде, мен әлі жас едім,

Біздің әскер алыс жорыққа аттанды,

Кеш болды, мен қақпаның алдында тұрдым,

Ал атты әскер көше бойымен келе жатыр.

Кенет маған бір жас джентльмен келді,

Ол: «Іш, сұлу, су», - деп сұрады.

Ал мас болып, ол менің қолымды ақырын қысты,

Ол маған еңкейіп сүйді.

Ұзақ уақыт бойы мен оған қарадым,

Менің алдымда ақ жарық бұлдырады.

Түні бойы ұйықтай алмадым,

Әдемі мырза түні бойы мені армандады.

Сосын мен жесір қалғанда,

Бес қыз бердім,

Генерал біздің пәтерге келді,

Бәрі жаралы, мұңайып ыңырсып.

Қарадым, жаным селт етті:

Бұл баяғы, баяғы жас джентльмен.

Баяғы ерлік, көзіндегі жарқырап,

Тек бұйраларындағы сұр шаш көп.

Тағы да түні бойы ұйықтамадым,

Тағы да сәбидің жаны,

Түні бойы ұйықтай алмадым,

Әдемі мырза түні бойы мені армандады.

Түні бойы ұйықтай алмадым,

Әдемі мырза түні бойы мені армандады