Placet futile - Lila Adamaki, Морис Равель

Princesse!

à jalouser le destin d’une Hébé

Qui point sur cette tasse au baiser de vos lèvres;

J’use mes feux mais n’ai rang discret que d’abbé

Et ne figurerai même nu sur le Sèvres

Comme je ne suis pas ton bichon embarbé

Ni la pastille ni du rouge, ni jeux mièvres

Et que sur moi je sens ton regard clos tombé

Blonde dont les coiffeurs divins sont des orfèvres!

Nommez-nous… toi de qui tant de ris framboisés

Se joignent en troupeau d’agneaux apprivoisés

Chez tous broutant les voeux et bêlant aux délires

Nommez-nous… pour qu’Amour ailé d’un éventail

M’y peigne flûte aux doigts endormant ce bercail

Princesse, nommez-nous berger de vos sourires

Ханшайым!

Хебенің тағдырына қызғанышпен қарау

Сенің ерніңді сүйгенде мына тостағанды ​​кім көрсетеді;

Мен отты қолданамын, бірақ тек аббаттың ақылды дәрежесі бар

Севрде тіпті жалаңаш тұрмайды

Мен сенің эмбаргодағы бичон емеспін сияқты

Не пастила, не қызыл, не сүйкімді ойындар

Ал маған сіздің жабық көзқарасыңыз түсіп кеткенін сеземін

Тәңірлік шаштараздары зергер болған аққұбалар!

Бізді атаңыз ... таңқурай күлетін сіз

Қолға үйретілген қозылардың отары болып қосылыңыз

Барлық жайылымдық тілектер мен сандыраққа дейін

Бізді... жанкүйердің Қанатты махаббаты деп атаңыз

Бұл қатпарды ұйықтататын саусақтарыма флейта тараңыз

Ханшайым, бізді күлкіңнің шопаны деп ата