Mi dispiace - Laura Pausini

Mamma ho sognato che bussavi alla mia porta

E un po' smarrita ti toglievi i tuoi occhiali

Ma per vedermi meglio e per la prima volta

Sentivo che sentivi che non siamo uguali

Ed abbracciandomi ti sei meravigliata

Che fossi cosi' triste e non trovassi pace

Da quanto tempo non ti avevo piu' abbracciata

E in quel silenzio ho detto piano… mi dispiace!

Pero' e' bastato quel rumore

Per svegliarmi

Per farmi piangere e per farmi ritornare

La mia infanzia a tutti quei perduti giorni

Dove l’estate il cielo diventava mare

Ed io con le mie vecchie bambole ascoltavo

Le fiabe che tu raccontavi a bassa voce

E quando tra le tue braccia io mi addormentavo

Senza sapere ancora di essere felice.

Ma a sedici anni io pero' sono cambiata

E com’ero veramente adesso mi vedevo

E mi sentii ad un tratto sola e disperata

Perche' non ero piu' la figlia che volevo

Ed e' finita li' la nostra confidenza

Quel piccolo parlare che era un grande aiuto

Io mi nascosi in una gelida impazienza

E tu avrai rimpiantio il figlio che non hai avuto.

Oramai passavo tutto il tempo fuori casa

Non sopportavo le tue prediche per nulla

E incominciai a diventare anche gelosa

Perche' eri grande irraggiungibile e piu' bella

Mi regalai cosi' ad un sogno di passaggio

Buttai il mio cuore in mare dentro una bottiglia

E persi la memoria mancando di coraggio

Perche' mi vergognavo di essere tua figlia!

Ma tu non bussi alla mia porta e inutilmente

Ho fatto un sogno che non posso realizzare

Perche' ho il pensiero troppo pieno del mio niente

Perche' l’orgoglio non ti vuole perdonare

Poi se bussassi alla mia porta per davvero

Nmon riuscirei nemmeno a dirti una parola

Mi parleresti col tuo sguardo un po' severo

Ed io mi sentirei un’altra volta sola.

Percio' ti ho scritto questa lettera confusa

Per ritrovare almeno in me un po' di pace

E non per chiederti tardivamente scusa

Ma per riuscire a dirti mamma… mi dispiace!

Non e' piu' vero che di te io mi vergogno

E la mia anima lo sento ti assomiglia

Aspettero' pazientemente un altro sogno.

Ti voglio bene mamma… scrivimi…tua figlia.

Анашым, сіз менің есігімді қағады деп армандадым

Сәл адасып, көзілдірікті шешіп алдың

Бірақ мені жақсырақ және бірінші рет көру үшін

Екеуміздің бірдей емес екенімізді сезгеніңді сездім

Ал сен мені құшақтап таң қалдың

Мен қатты қайғырып, тыныштық таппадым

Қанша уақыт сені құшақтамадым

Сол үнсіздікте мен ақырын айттым ... Кешіріңіз!

Бірақ бұл шу жеткілікті болды

Мені ояту үшін

Мені жылатып, қайтару үшін

Сол жоғалған күндердің бәріне менің балалық шағым

Жазда аспан теңізге айналды

Ал мен ескі қуыршақтарыммен тыңдадым

Жіңішке дауыспен айтқан ертегілерің

Ал сенің құшағыңда мен ұйықтап қалдым

Бақытты екенін әлі білмей.

Бірақ он алты жасымда мен өзгердім

Мен өзімді дәл қазір көрдім

Кенет өзімді жалғыз және шарасыз сезіндім

Өйткені мен енді өзім қалаған қыз емес едім

Міне, біздің сеніміміз аяқталды

Бұл кішкентай әңгіме үлкен көмек болды

Мен өзімді суық шыдамсыздықпен жасырдым

Ал сізде болмаған балаға өкінген боларсыз.

Осы уақытқа дейін мен барлық уақытымды үйден тыс жерде өткізетінмін

Мен сіздің уағыздарыңызға мүлдем шыдай алмадым

Ал мен де қызғаншақтай бастадым

Өйткені сен қол жетпес ұлы едің және одан да сұлу едің

Сондықтан мен өзімді өткінші арманға бердім

Мен жүрегімді бөтелкеге ​​лақтырып жібердім

Ал мен батылдықтың жоқтығынан есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Себебі сенің қызың болуға ұялдым!

Бірақ сен менің есігімді босқа қақтырмайсың

Менің орындай алмайтын арманым бар еді

Өйткені мен өзімнің ештеңемді тым көп ойладым

Өйткені менмендік сені кешіргісі келмейді

Сонда шынымен менің есігімді қақтырсаң

Саған бір ауыз сөз айта алмадым

Сіз маған сәл қатал көзқарасыңызбен сөйлесетін едіңіз

Ал мен өзімді тағы бір рет жалғыз сезінер едім.

Сондықтан мен саған мына абдырап хат жаздым

Тым болмаса менде тыныштық табу үшін

Және кешігіп кешірім сұрауға болмайды

Бірақ анама айта алу үшін... Кешіріңіз!

Енді сенен ұялатыным рас емес

Ал менің жаным саған ұқсайтынын сеземін

Мен тағы бір арманымды шыдамдылықпен күтемін.

Мен сізді жақсы көремін анашым ... маған жазыңыз ... қызыңызға.