А мне мама... - Лариса Черникова

За окошком свету мало — снег с утра валит, валит,

А мне мама, а мне мама целоваться не велит

В море талая вода унесет мои года

И я буду делать это, не беда что холода

Снега белого надуло, хочет мама пригрозить

Если любишь ты кататься, люби саночки возить

Это просто ерунда — я сама себе скажу

Ведь давно я не катаюсь, только саночки вожу

Не беда

Мама целоваться не велит

За окошком свету мало — снег с утра валит, валит,

А мне мама, а мне мама целоваться не велит

В море талая вода унесет мои года

И я буду делать это, не беда что холода

Не беда что холода…

За окошком свету мало — снег с утра валит, валит,

А мне мама, а мне мама целоваться не велит

В море талая вода унесет мои года

И я буду делать это, не беда что холода

Терезенің сыртында жарық жеткіліксіз - таңертеңнен бері қар жауды,

Ал анам да, анам да мені сүйуді бұйырмайды

Теңізде еріген су жылдарымды алып кетеді

Ал мен мұны істеймін, суық болса да маңызды емес

Ақ қар жауды, анам қорқытқысы келеді

Егер сіз мінгенді ұнатсаңыз, шанамен жүруді ұнатыңыз

Бұл жай ғана бос сөз - мен өзім айтамын

Мен көптен бері атқа мінген жоқпын, тек шанамен айналысамын

Ештеңе етпейді

Анам сүйгісі келмейді

Терезенің сыртында жарық жеткіліксіз - таңертеңнен бері қар жауды,

Ал анам да, анам да мені сүйуді бұйырмайды

Теңізде еріген су жылдарымды алып кетеді

Ал мен мұны істеймін, суық болса да маңызды емес

Суық болғаны маңызды емес...

Терезенің сыртында жарық жеткіліксіз - таңертеңнен бері қар жауды,

Ал анам да, анам да мені сүйуді бұйырмайды

Теңізде еріген су жылдарымды алып кетеді

Ал мен мұны істеймін, суық болса да маңызды емес