René bouteille - La Tordue

À l’heure où les étoiles tombent

Il creuse la sienne

Plus pâle qu’une ombre

Qui boit de la verveine

Il chante il chante

Mais c’est l’air de la mer

Qui bientôt le tourmente

Et lui vole sa prière

Il chante il chante

Mais c’est l’air de la mer

Qui bientôt le tourmente

Et lui vole sa prière

Depuis qu’il a vu l’jour

Il a trimardé sur terre

Mais il a pas eu plus d’amour

Qu’un sac de pommes de terre

Il chante il chante

Mais c’est de l’eau amère

Qui lui coule ardente

Brûlure à ses paupières

Il chante il chante

Mais c’est de l’eau amère

Qui lui coule ardente

Brûlure à ses paupières

Ses vieux l’ont pas r’connu

Alors il est allé s’fair' voir

Par le monde et ses rues

Il a mangé son pain noir

— On peut pas tout avoir…

Ouais mais quand on a rien eu

Et nul n’a répondu

Quand il voulait savoir

Et son coeur s’est fendu

D’essuyer tant d’déboires

Il est tombé des nues

Il s’est même fait trottoir

Puis porté disparu

Par des gens trop bavards

— Chacun vaut son voisin…

Sauf quand c’est un vaurien

Battant pavé et breloque

Il a le scorbut à l'âme

Et son coeur soliloque

Sans but le pauvre diable

Il a la têt' tordue

Essoré d’une oreille

C’est pas d’avoir trop bu

C’est d'être né bouteille

Il chante il chante

Il voulait boire la mer

Qui sur ses joues serpente

Les soirs de trop d’misère

Il chante il chante

Il voulait boire la mer

Qui sur ses joues serpente

Les soirs de trop d’misère

La mer la mer

C’est elle qui le hante

Dans son coeur une arrière

Saison d'écume qui chante

Dans l’miroir aux étoiles

DAns l’océan sa planque

D’alouette en cavale

Il a jeté son ancre

Il chante il chante

Mais c’est bientôt la mer

Qui vient couvrir sa plainte

Au creux d’sa dernière bière

Il chante il chante

Son chant de vagabond

C’est maintenant la mer

Qui roule sa chanson

Qui roule sa chanson

Жұлдыздар құлаған кезде

Өзі қазып алады

көлеңкеден ақшыл

Кім вербена ішеді

Ол ән салады

Бірақ бұл теңіздің ауасы

Бұл оны көп ұзамай азаптайды

Және оның намазын ұрлайды

Ол ән салады

Бірақ бұл теңіздің ауасы

Бұл оны көп ұзамай азаптайды

Және оның намазын ұрлайды

Ол дүниеге келгеннен бері

Ол жер бетінде жүрді

Бірақ одан артық махаббат болмады

Бір қап картопқа қарағанда

Ол ән салады

Бірақ бұл ащы су

ол оған қызу ағады

Қабақтары күйіп тұр

Ол ән салады

Бірақ бұл ащы су

ол оған қызу ағады

Қабақтары күйіп тұр

Қарттары оны танымады

Сөйтіп ол қашуға кетті

Әлеммен және оның көшелерімен

Қара нанын жеді

- Бізде мұның бәрі мүмкін емес...

Ия, бірақ бізде ештеңе болмаған кезде

Ал ешкім жауап бермеді

Ол білгісі келгенде

Ал оның жүрегі жарылып кетті

Көптеген сәтсіздіктерге ұшырау

Ол бұлттан құлады

Ол тіпті жаяу жүргіншілер жолын да алды

Содан кейін хабарсыз кеткен

Тым сөйлейтін адамдар арқылы

«Әркім өз көршісіне тең...»

Ол арамза болғаннан басқа

Паве және Шарм жапырағы

Оның жан дүниесінде цинга бар

Ал оның жүрегі дірілдейді

Мақсатсыз бейшара шайтан

Оның басы бұралған

Бір құлағынан сығымдалған

Бұл көп ішпеу керек

Бұл бөтелкеде туылуы керек

Ол ән салады

Ол теңізді ішкісі келді

Оның бетінде жел соғады

Тым көп қасірет кештері

Ол ән салады

Ол теңізді ішкісі келді

Оның бетінде жел соғады

Тым көп қасірет кештері

Теңіз теңіз

Оны аңдып жүрген ол

Оның жүрегінде тыл

Ән айту көбік маусымы

Айнада жұлдыздарға

Мұхитта оның жасырынуы

Ларк қашуда

Ол зәкірін тастады

Ол ән салады

Бірақ көп ұзамай теңіз

Оның арызын жабуға кім келеді

Соңғы сырасының қуысында

Ол ән салады

Оның қаңғыбас әні

Қазір теңіз

Кім оның әнін айтады

Кім оның әнін айтады