Un murmure dans le vent - La Smala

Le ciel s’obscurcit pourtant Shenron n’existe pas

Il y a comme une lueur dans l’noir depuis qu’on prépare ce disque de rap

La nuit n’est pas finie et mon groupe demeure invisible

Et même si le vent tourne, nos chuchotements leur paraissent bien risible

Rien qu'ça m’dégoutte de fuir mais l’sablier se vide

Donc il s’agit d’faire vite entre les grains d’sable et les gouttes de pluies

Il nous font poireauter un peu comme l'âne et sa carotte

Et sa parodie ma parole, j’aime pas à quoi ça s’apparente

La météo c’est gris, des décennies qu’on réfléchit

Car j’ai fléchi donc j’ai fais signe, on m’a dit «Riz tu fais chier»

Ce serais t’mentir de dire que j'écris couramment mais j’reste courageux

Écoute rageux, c’est qu’un soupir dans l’ouragan

C’est juste un murmure dans le vent

Un peu comme une fissure dans le temps

Nostalgique quand on fixe le large

La brise souffle sur le cycle de l'âme

Hey couz' attends, j'étouffe la-dedans

J’prend un bol d’air solo face à l’ouragan

Hey les frères pe-ta l’million

Dès qu'ça rappe mec, ça lâche des rafales

Et chaque phases, c’est l’effet papillon

J’me renferme sur moi même, j’perds l'équilibre

Frère, c’est fini le temps des pures soirées

J’fais ma potion, j’reste seul

J’teste mes limites, les traits livides, j’perds la notion des heures

Ma ville s'éveille et j’rêve d'être riche par mes valeurs

La vie c’est éphémère, j'écris à l’effaceur

On rappera c’tas d’bon sens sur le cadavre de ta conscience

Trop plein d’vies s’entassent en fait

Dégoutté, écoute-les ces couplets

Mais tout c’perd comme un cri dans la tempête

Ouais le vent souffle et ses murmures au ras de mes oreilles

Ça parle en douce sur vos murs tel des commères

Ça m’fait rire

Devant les frères, j’vois qu'ça chuchote

Ça fait plaisir en concert, j’vois qu'ça supporte

Et ouais j’suffoque

J’deviens lugubre, j’me déconnecte

J’ai des structures qu’seul un maître connait

Écoute plus fort

Voila les putains d’murmures d’un mec trop def'

Les rumeurs me font sourire mais on fait avec

Tu t’essouffles à faire courir des mythes qu’on arrête

C’que tu dis est faux mais j’m’en fous quand j’y pense

Ce n’est qu’un avant goût avant l’bruit dans l’silence

Ça y est j’ai passé l’quart de siècle

J’ai entassé les mots, les lignes, les phases

Les 16, les pages, les cahiers noir de texte

J’ai fait couler mes peines, laissant ma plume suffoquer

J’aime écouter chanter la pluie, la brume chuchoter

J’pourrais t’expliquer mais la leçon serait trop longue

Nombreux sont les pigeons, si rare sont les colombes

Mais, Bruxellois j’ai vu l’espoir dans un bouton d’iris

Excusez-moi, j’suis incompris comme un violon qui pisse

Murmure dans le vent, mots d’esprits habillé d’modestie

Colérique, mais nos récits rime avec poésie

Bordélique, envoie l’orgueil à la merde

Et tej mes dernières cartes dans un recueil à la mer

C’est juste un murmure dans le vent

Ouais, le vent souffle

Comme une fissure dans le temps

Si rare sont les colombes

Nostalgique quand on fixe le large

Un bruit n’existe que si tu l’entends, une loi que si tu l’enfreins

La brise souffle sur le cycle de l'âme

Et chaque phases, c’est l’effet papillon

Аспан қараңғыланып жатыр, бірақ Шенрон жоқ

Біз бұл рэп рекордын жасағаннан бері қараңғыда жарық болды

Түн біткен жоқ және менің тобым көрінбейді

Ал су бұрылып кетсе де, біздің сыбырларымыз оларға күлкі болып көрінеді

Мені қашу жиіркенішті, бірақ құм сағаты бос

Демек, құм түйірлері мен жаңбыр тамшылары арасында жылдам жүру мәселесі

Олар бізді есек пен оның сәбізіне ұқсайды

Бұл менің сөзіме пародия, маған оның түрі ұнамайды

Ауа-райы сұр, біз ойлайтын ондаған жылдар

Мен бүгілгендіктен, мен қол бұлғадым, маған «Күріш сен ашуланады» деп айтты

Мен еркін жазамын десем, өтірік болар едім, бірақ батыл болып қала беремін

Тыңдаңыз ашулы, бұл дауылдағы күрсіну ғана

Бұл желдің сыбыры ғана

Уақыттың сынуы сияқты

Теңізге қараған кезде ностальгиялық

Самал жанның айналымына соғады

Ей, күте тұрыңыз, іштей тұншығып жатырмын

Дауыл алдында жалғыз тыныс аламын

Ей, ағайындар миллионға жетіңіздер

Ол адамды ренжіткен бойда екпінді шығарады

Әр фаза – көбелек әсері

Мен өзіме шегінемін, тепе-теңдікті жоғалтамын

Бауырым, таза кештердің уақыты өтті

Мен сусынымды жасаймын, мен жалғыз қаламын

Мен өзімнің шектеулерімді, мүмкіндіктерімді сынаймын, сағат ұғымын жоғалтамын

Менің қалам оянады, мен өз құндылықтарыммен бай болуды армандаймын

Өмір өткінші, Өшіргішпен жазамын

Біз сіздің ар-ұжданыңыздың мәйітіне бұл парасаттылық үйіндісін рэп аламыз

Шындығында өмірлер тым көп

Жиренген, мына өлең жолдарын тыңда

Бірақ дауылдағы айғайдай бәрі жоғалады

Иә, жел соғып, құлағыма сыбырлайды

Қабырғаларыңызда өсек сияқты үнсіз сөйлейді

Бұл мені күлдіреді

Ағайындардың алдында сыбырлап тұрғанын көремін

Концертте тамаша, қолдайтынын көріп тұрмын

Иә, мен тұншығып жатырмын

Мен мұңайып, мен ажыратамын

Менде тек шебер ғана білетін құрылымдар бар

қаттырақ тыңда

Міне, тым қорғаншақ жігіттің сыбырлары

Өңселер мені күлдіреді, бірақ біз онымен күресеміз

Біз тоқтаймыз деген мифтерді таратып, тынысыңыз тарылды

Сіздің айтқаныңыз дұрыс емес, бірақ мен оны ойласам бәрібір

Тыныштықтағы шудың алдындағы дәм ғана

Міне, мен ширек ғасыр өткіздім

Мен сөздерді, жолдарды, кезеңдерді жинадым

16, беттер, мәтіннің қара дәптері

Мұңымды тұндырдым, қаламымды тұншықтырдым

Жаңбырдың әнін, тұманның сыбырын тыңдағанды ​​ұнатамын

Мен сізге түсіндіре алар едім, бірақ сабақ тым ұзақ болады

Көгершіндер көп, көгершіндер де аз

Бірақ, Брюссельден мен ирис түймесінде үмітті көрдім

Кешіріңіз, мен скрипка сияқты дұрыс түсінбеймін

Желмен сыбырлап, сыпайылықпен киінген сыршылдық

Ашулы, бірақ біздің әңгімеміз поэзиямен үндес

Бесқақ, мақтанышпен айналысыңыз

Менің соңғы карталарымды теңіздегі коллекцияға салыңыз

Бұл желдің сыбыры ғана

Ия жел соғып тұр

Уақыттың сынуы сияқты

Көгершіндер өте сирек кездеседі

Теңізге қараған кезде ностальгиялық

Шу естісең ғана болады, заң бұзсаң ғана болады

Самал жанның айналымына соғады

Әр фаза – көбелек әсері