Званый вечер - Катерина Голицына

Ты придёшь на склоне дня, молча сядешь у огня:

Снова в доме у меня — званый вечер.

Хлынет прошлое рекой, до тебя подать рукой,

Но поёт за упокой рваный ветер.

И опять, будто нож, полоснёт сердце ложь, ложь — разлучница.

Скажет — как ни крути, дважды в реку войти не получится.

Голос твой в тишине отзовётся из невозвращения.

Ты меня позови — не бывает любви без прощения!

Припев:

Расстаться, наверное, проще всего и время пусть нас рассудит…

Но знай, что уже никогда никого роднее меня не будет.

Наверное, всё можно забыть навсегда, и память, дай Бог, обманет…

Но знаю, что никто для меня никогда роднее тебя не станет.

Ход часов не унять, значит, скоро опять расставание.

Смолкнет песня моя, увеличивая расстояние.

Ты мне скажешь: «Прости…», ты захочешь уйти и не справишься.

На пороге слезы бросишь взгляд на часы и останешься.

Припев:

Расстаться, наверное, проще всего и время пусть нас рассудит…

Но знай, что уже никогда никого роднее меня не будет.

Наверное, всё можно забыть навсегда, и память, дай Бог, обманет…

Но знаю, что никто для меня никогда роднее тебя не станет.

Ты придёшь на склоне дня, молча сядешь у огня:

Снова в доме у меня — званый вечер…

Күннің баурайында келерсің, Оттың жанында үнсіз отырасың:

Тағы да менің үйімде - кеш.

Өткен өзендей ағып, қолыңа жетеді,

Бірақ жыртылған жел тыныштықты жырлайды.

Тағы да пышақтай, өтірік жүректі кеседі, өтірік – үй иесі.

Ол айтады - қалай қарасаң да өзенге екі рет кіре алмайсың.

Даусыңыз қайтып келмейтіндіктен үнсіз жаңғырық береді.

Сіз мені шақырасыз - кешірімсіз махаббат жоқ!

Хор:

Ажырасу, бәлкім, ең оңай нәрсе және бізді уақыт бағаласын ...

Бірақ меннен қымбат ешкім болмайтынын біліңіз.

Бәрін мәңгі ұмытуға болатын шығар, ал естелік, Құдай сақтасын, алдайды...

Бірақ мен үшін сенен қымбат ешкім болмайтынын білемін.

Сағатты тоқтату мүмкін емес, бұл жақында қайтадан қоштасады дегенді білдіреді.

Менің әнім үнсіз болады, қашықтықты ұзартады.

Маған: «Кешіріңіз...» дейсіз, кеткіңіз келіп, қолыңыздан келмейді.

Көз жасының табалдырығында сағатқа бір қарап, қала бересің.

Хор:

Ажырасу, бәлкім, ең оңай нәрсе және бізді уақыт бағаласын ...

Бірақ меннен қымбат ешкім болмайтынын біліңіз.

Бәрін мәңгі ұмытуға болатын шығар, ал естелік, Құдай сақтасын, алдайды...

Бірақ мен үшін сенен қымбат ешкім болмайтынын білемін.

Күннің баурайында келерсің, Оттың жанында үнсіз отырасың:

Тағы да менің үйімде - кеш ...