Кофе с коньяком - Катерина Голицына

В кафе, где время замедляет бег,

Где застоялся дым под потолком,

По вечерам приходит человек

И пьёт остывший кофе с коньяком.

Уставший взгляд, поношенный пиджак,

Запачканное старое пальто.

Как звать его по имени?

Никак.

Кто этой ночью ждёт его?

Никто.

А раньше были верные друзья,

Но опасаясь разорвать их круг,

Он думал — сомневаться в них нельзя,

Да, только предал самый лучший друг.

Была подруга, да ушла с другим,

В глухую тьму, в сиреневой ночи,

И вот, никем на свете не любим,

Он пьёт свой кофе, курит и молчит.

Припев:

И, не вспоминая ни ком, человек без имени и отчества,

Запивает кофе с коньяком, горьковатый привкус одиночества.

И, не вспоминая ни ком, человек без имени и отчества,

Запивает кофе с коньяком, горьковатый привкус одиночества.

Пускай так повелось, что в шуме дней

От воли до неволи только шаг,

Любого заточения страшней,

Когда цепями скована душа.

А он устал, он выбился из сил,

И вновь в кабак ведут его пути.

Он собственное имя позабыл,

Ведь некому его произнести.

Припев:

И, не вспоминая ни ком, человек без имени и отчества,

Запивает кофе с коньяком, горьковатый привкус одиночества.

И, не вспоминая ни ком, человек без имени и отчества,

Запивает кофе с коньяком, горьковатый привкус одиночества.

И, не вспоминая ни ком, человек без имени и отчества,

Запивает кофе с коньяком, горьковатый привкус одиночества.

Уақыт баяулаған кафеде

Түтін төбенің астында қалған жерде,

Кешке бір адам келеді

Ал коньяк қосылған салқын кофе ішеді.

Шаршаған көрініс, тозған куртка,

Кір ескі пальто.

Оны атымен қалай атауға болады?

Мүмкін емес.

Бүгін түнде оны кім күтіп тұр?

Жоқ.

Бұрын шынайы достар болған,

Бірақ олардың шеңберін бұзудан қорқып,

Ол ойлады - оларға күмәндану мүмкін емес,

Иә, ең жақын досы ғана сатқындық жасады.

Бір қыз бар еді, бірақ ол басқасымен кетіп қалды,

Қараңғы түнде, сирень түнде,

Ал енді біз әлемде ешкімді сүймейміз,

Кофесін ішеді, темекі шегеді, үндемейді.

Хор:

Ешкімді еске алмай, аты мен әкесінің аты жоқ адам,

Коньяк қосылған кофе ішеді, жалғыздықтың ащы дәмі.

Ешкімді еске алмай, аты мен әкесінің аты жоқ адам,

Коньяк қосылған кофе ішеді, жалғыздықтың ащы дәмі.

Күндердің шуында солай бола берсін

Еріктен құлдыққа бір қадам ғана,

Кез келген түрме одан да жаман

Жан шынжырланғанда.

Ал ол шаршады, ол шаршады,

Оның жолдары тағы да тавернаға апарады.

Ол өз атын ұмытып қалды

Өйткені, оны айтатын адам жоқ.

Хор:

Ешкімді еске алмай, аты мен әкесінің аты жоқ адам,

Коньяк қосылған кофе ішеді, жалғыздықтың ащы дәмі.

Ешкімді еске алмай, аты мен әкесінің аты жоқ адам,

Коньяк қосылған кофе ішеді, жалғыздықтың ащы дәмі.

Ешкімді еске алмай, аты мен әкесінің аты жоқ адам,

Коньяк қосылған кофе ішеді, жалғыздықтың ащы дәмі.