Вернулся (Мозоли рун) - Калинов Мост

Как хорошо, что я вернулся

В излом морщины по глазам.

Сумел рожон оправить в рунзы

Стрелой лощины жечь Рязань.

Как хорошо — сердцам разбитым

Не прекословил горевать.

Клинки осок таят обиды.

Молчит сурово колывань.

Когти медью зря ковал:

Мне не хватит — только вам,

Вдохом крохи мая, обнимая.

Объезжали с головы, каждый встречный говорил:

— Плачем встретишь палы, ранний балынь.

Не белокрыл, сученой ниткой шит —

Размах редеет в рукава.

Дождем корил, кипел в бровях Ишим —

Дарил радею волхвовать.

Даром слезы обронил

Замерзать стопой в Нарым,

Наугад, не чая, привечая.

Берегами уводить, яриться молвой вдовы,

Бродами многая нагоняя.

А кто в траве остался

у реки, — плетут венками, птахи помнят.

В руках грубеет Дарза, сумерки

Ждут женихами, смотрят овно:

— Лови мозоли рун!

Лови мозоли рун!

Лови мозоли рун!

Лови мозоли рун!

Вдохом крохи мая, обнимая.

Қайтып келгенім жақсы

Кілезде, көзде әжімдер.

Рампаны рундарға айналдыра алды

Рязанды шұңқырдың жебесімен өртеу.

Қандай жақсы - жараланған жүректер

Мен мұңаймаймын деп айтқан жоқпын.

Қиялдардың жүздерінде өшпенділік бар.

Бесік қатты үнсіз.

Мыспен жалған тырнақтар бекер:

Маған жетпейді - сен ғана,

Құшақтап, мамырдың үгіндісін жұтыңыз.

Олар басынан айналдырып, кезіккендердің бәрі:

- Жылаған палы, ерте балын қарсы алады.

Ақ қанатты емес, бұралған жіппен тігілген -

Ауқым жеңге дейін жұқарады.

Жаңбырмен сөккен, Есілдің қабағына қайнаған –

Ол сиқырлаудың қуанышын берді.

Көз жасын тегін тастады

Нарымда аяқпен тоңып,

Кездейсоқ, шай емес, қарсы алу.

Жағаларды алып кет, жесір әйелдің өсегіне ашулан,

Көп нәрсені қуып жету.

Ал шөпте кім қалды

өзен жағасында гүл шоқтарын тоқиды, құстар еске алады.

Дарза қолында өрескел өседі, ымырт

Олар қошқарды бақылап, үміткерлерді күтіп отыр:

— Руна мозолын ұстаңыз!

Руна мозолын ұстаңыз!

Руна мозолын ұстаңыз!

Руна мозолын ұстаңыз!

Құшақтап, мамырдың үгіндісін жұтыңыз.