Цевень Твери - Калинов Мост

К югу перья от столицы

Белым цвели,

Лица велиц

Роняли слезы.

Скоро в коло повторится

Цевень Твери,

В ночь отвели

Стрелу угрозы.

Зарился надрыв скулатить

Голос плачин,

Медью братчин

Встречать рассветы.

Щуриться свечой Коляды

Шепот просил,

В гроздья росы

Кулак заветить.

Вечный мой,

Могучий мой!

Прилетай, дождем умой.

Повели огонь держать рассудком раскаленным.

Смерь резцом

Явить лицо, —

Заскрипело колесо, —

И отвагой

Ждет ватага

В бледный лик Луны.

Теперь вперед,

В кипучий брод,

Отряхнуть крыла в полет,

Обнажить клинок дерзан сгорать осенним кленом.

Звонко петь

В годины бед,

Сердце в цень отдать тебе.

Благодарен

Звездным даром

Ведать светом полыньи

Елорданың оңтүстігіндегі қауырсындар

ақ гүлдеді,

Керемет жүздер

Олар көз жасын төкті.

Жақында Колода қайталанады

Тверь Цевен,

Олар мені түнге апарды

Қауіптің жебесі.

Жан азабы ыңылдады

жылаған дауыс,

мыс братчин

Күннің шығуын қарсы алыңыз.

Коляданың шырағына көзін қысып

— деп сұрады сыбыр

Шыққа

Жұдырық жасаңыз.

менің мәңгілік,

Құдіретті менікі!

Келіңіз, оны жаңбырмен жуыңыз.

Олар сананы қызартып тұру үшін отты басқарды.

Қашаумен өлім

Бетті ашыңыз

Дөңгелегі сықырлады

Және батылдық

Банда күтіп тұр

Айдың бозғылт жүзіне.

Енді алға

Қайнаған Фордта,

Ұшу кезінде қанаттарын сілкіп тастаңыз,

Күзгі үйеңкіні жалаңаш күйдіруге батылы жетеді.

қатты ән айту

Қиын кезде,

Жүрегімді саған беремін.

Рахмет

жұлдызды сыйлық

Полняның жарығын білу