Так и надо - Калинов Мост

И в ветра пыльный рывок

Влетели горячие сны.

Возьми пригоршню тревог,

Светлей обрыва.

Последний детский упрек

Теряй в колодцах теснин

Кто плечи плетью увлек,

Пьет торопливо.

Когда зовет потолок

Увидеть небо в чистынь,

Дрожит слезою дорог

Смола полива.

А венок высыхает

В мокрый порох удач.

Помнят волны Сигая

Запах весел судач.

И туман прячет станы

Шкурой ранней овцы.

И урочицей станет

У берлоги цветынь.

А так ему и надо: в тропах лицо,

Светится лоб до восхода.

За так шагать в Анадырь,

Помнить крыльцо, ждать в рукавицах окота.

Успеть принять глазами

Первых собой, плакать в Узарень

В травах босой.

А так ему и надо.

Ал желде шаң басқан

Ыстық армандар ұшып кетті.

Бір уыс уайымдаңыз

Үзілістен жеңілірек.

Соңғы балалық қорлау

Ұңғымалардағы шатқалдарды жоғалтыңыз

Қамшымен иығын көтерген,

Асықпай ішеді.

Төбе шақырғанда

Аспанды тазалықта көр,

Жолдардың көз жасынан қалтырап

Шайырды суару.

Ал гүл шоқтары құрғап қалады

Сәттілік дымқыл ұнтағында.

Сығайдың толқындарын еске түсіріңіз

Есектің иісі көксерке.

Ал тұман лагерьлерді жасырады

Ерте қойдың терісі.

Және бұл сабақ болады

Орында гүлдер бар.

Сондықтан оған қажет: бет жолында,

Маңдайы күн шыққанша жарқырайды.

Сол үшін Анадырға барыңыз,

Подъезді есіңізде сақтаңыз, қозылауды қолғапта күтіңіз.

Оны көзбен алыңыз

Әуелі жалғыз Өзареңде жыла

Шөпте жалаң аяқ.

Және бұл оған керек.