Сны сбываются - Калинов Мост

В закатный плен отвагой проклятых

Отсеяли заветные объятья.

Где прилетали птицы белые

Клевать из рук обугленных зерно.

Как поминали дни былые

Обречённые утешиться собратья.

И поднимали небо взглядом боевым

Ещё безусые юнцы.

Путались в гривах тропы,

Болью чернели скулы-

Вёсны мирить уздой.

В ропот глухой утробы

Местью грубели шкуры-

Мздой:

Льдами распорот взгляд.

И стародавний мёд уста кропил,

Где мудрые ведут непобедимых.

Судьбою общей поклялись

Стоять плечо в плечо до самого конца.

Где очищение горит в сердцах огнём,

Смятенье в клочья рвётся дымом.

И смерть уж больше не страшит

Безумной яростью изломанных мечей.

Дети чужих времён,

Где целовались мы-

Вьюги молву хранят.

Звали снега ремнём,

Память седой зимы-

Девственный яд.

Помнят героев плахи,

Как неуёмно плакать

Яблоком тесным

В золото песен.

Где сны сбываются…

Күн батқанда қарғыс атқандардың батылдығының тұтқыны

Қадірлі құшақтарды өшірді.

Ақ құстар ұшқан жер

Көмірленген астықтың қолынан пек.

Ескі күндерді қалай еске түсіру керек

Жұбатуға дайын жолдастар.

Әскери көзқараспен аспанды көтерді

Сақалсыз жастар көбірек.

Жолдың жалына тығылып,

Бет сүйектерінің қараюы ауырсынумен

Жүздікпен серіппелерді татуластыру.

Саңырау құрсақтың шуында

Кектелген терілер -

Сыйақы:

Мұз жарылған көздері.

Оның аузына көне бал себілді,

Ақылдылар жеңілмейтінді жетелейтін жерде.

ортақ тағдырмен ант етті

Аяғына дейін иық тіресіп тұрыңыз.

Тазалық жүректерде отпен жанып жатқан жерде,

Абыржу түтінге дейін жыртылады.

Ал өлім енді қорқытпайды

Сынған қылыштардың ессіз қаһары.

Басқа заманның балалары

Біз сүйген жерде

Борандар қауесетті сақтайды.

Олар қарды белдеу деп атады,

Сұр қыстан естелік

Тың улану.

Кесетін блоктың кейіпкерлерін есте сақтаңыз,

Қалай ұстанбай жылауға болады

Алманы жабыңыз

Әндердің алтынына.

Армандар орындалатын жерде...