Сансара - Калинов Мост

Я вышел из подъезда,

Я посмотрел на небо,

Я удивился звездам,

Подумал, — что за небыль.

Расправив ворот куртки,

Вздохнул легко и просто.

Сказал знакомым лицам:

«Все — на Коровий остров!»

О-о-о-о, Сансара!

О-о-о-о…

Нас не пугает темень,

Мы знаем — будет лучше.

А ну-ка круг плотнее,

Костер запалим круче!

Ну, а теперь все разом

Возьмем друг друга руки,

Чуть дым задержим в легких —

Святые примем муки.

О-о-о-о, Сансара!

О-о-о-о.

О-о-о-о, Сансара!

О-о-о-о.

Ворчит рыбак угрюмый,

Но мы не слышим это.

Роса готова падать,

А мы с тобой раздеты.

Меня давно целуют,

Я слышу пряный голос,

Нам хорошо в объятьях,

Горит под нами хворост.

О-о-о-о, Сансара!

О-о-о-о.

О-о-о-о, Сансара!

О-о-о-о.

Пришла пора прощаться,

Нас кто-то нервно будит.

Я на прощанье крикну:

«В субботу — здесь же, люди!»

Мен кіреберістен шықтым,

Мен аспанға қарадым

Мен жұлдыздарға таң қалдым

Не деген ақымақтық деп ойладым.

Пиджактың жағасын түзету,

Мен оңай және қарапайым күрсіндім.

Таныс жүздерге:

«Бәрі - Сиыр аралына!»

О-о-о-о, Самсара!

О-о-о-о...

Біз қараңғылықтан қорықпаймыз,

Жақсырақ болатынын білеміз.

Ал, шеңбер тығызырақ,

Отты жағып жіберейік!

Енді бәрі бірден

Бір-біріміздің қолымызды алайық

Өкпеге аздап түтін ұстайық -

Әулиелер азапты қабылдайды.

О-о-о-о, Самсара!

О-о-о-о

О-о-о-о, Самсара!

О-о-о-о

Мұңға балықшы күңкілдейді,

Бірақ біз оны естімейміз.

Шық түсуге дайын

Ал сен екеуміз шешінеміз.

Мен көптен бері сүйдім

Мен ащы дауысты естимін

Құшақтағанда өзімізді жақсы сезінеміз

Астымызда от жанып тұр.

О-о-о-о, Самсара!

О-о-о-о

О-о-о-о, Самсара!

О-о-о-о

Қоштасатын кез келді

Біреу бізді оятып жатыр.

Мен қоштасамын:

"Сенбі - міне, адамдар!"