Ранним утром - Калинов Мост

Ранним утром я отправлюсь в дальнюю дорогу.

Ранним утром я оставлю душную берлогу.

Горсть тумана проглочу, вольно грудь расправлю,

Цепкий страх немых ночей в зареве расправлю.

Ранним утром в пыль стряхну ржавые оковы.

Ранним утром в явь шагну — к горизонтам новым.

Воплем горло разорву, зло сверкну очами,

Захлебнусь в тугом Ветру ярыми речами.

Ранним утром по полю поспешу в рассветы.

Из острогов вызволю прадедов заветы.

Под знамена соберу ясные зеницы,

Тех, кого клещами жгли мокрые темницы.

Ранним утром в топоте выгнутся равнины.

Ранним утром в рокоте затрещат теснины.

Надоело дергать мозг робкими стихами,

Надоело битым быть злыми батогами.

Други-братья!

Время цвесть, боевому стягу!

Время — через тьму пронесть,

Нашу к Солнцу тягу!

Точит зубы, скалит пасть

Лютых псов орава.

С ними насмерть бой держать

Внукам Святослава!

Внукам Святослава…

Таңертең ерте мен ұзақ сапарға аттанамын.

Таңертең мен дымқыл ұядан шығамын.

Бір уыс тұманды жұтамын, Кеудемді еркін түзетемін,

Мен жарқыраған үнсіз түндердің табанды қорқынышын түзетемін.

Таңертең тот басқан бұғауларды шаңға сілкіп тастаймын.

Таңертең ерте мен шындыққа - жаңа көкжиектерге қадам басамын.

Жылап тамағымды жыртамын, Жаман көзбен жарқ етемін,

Жалынды сөздермен қатты желге тұншықтырамын.

Таңертең ерте мен таң атқанда даладан асығамын.

Мен арғы аталарымды түрмеден құтқарамын.

Тудың астына мөлдір алма жинаймын,

Ылғалды зындандарда кенемен өртенгендер.

Таң атқанда жазық дала қаңғыбасқа дөңес болады.

Таң атқанда сайлар сықырлайды.

Ұялы өлеңдермен миды тартып шаршадым,

Жаман батогтардан таяқ жеуден шаршадым.

Басқа бауырлар!

Гүлдену уақыты, жауынгерлік ту!

Уақыт - қараңғылық арқылы өту,

Күнге деген құштарлығымыз!

Тістерін қайрайды, аузын ашады

Қаһарлы иттердің циклі.

Олармен өлімге дейін күресіңіз

Святославтың немерелері!

Святославтың немерелеріне ...