Попрощаться - Калинов Мост

А я не успел попрощаться

С тобою до слез —

Легко обернуться обратно.

Простить без молитв —

Гривой старца дорос

Без обряда.

И белой тесьмой уберегся

В распадок глухой,

Роднился ветрами наградой,

Кольцо вековечить в полон колеса,

Смуглой рукой греть украдом.

Каким был —

Знобит лицом хмурый:

Не спрятать

Коровьи глаза

На ладони.

Клубит пыль,

Гудит следом улей,

Заплатой

Упрямит лоза, —

Пока не утонут

Молвой рукава в каравай

Ал қоштасатын уақытым болмады

Сенімен көз жасынмен -

Артқа бұрылу оңай.

Намазсыз кешірім

Қарияның жалы өсті

Рәсім жоқ.

Және өзімді ақ өріммен құтқардым

Саңыраулықта,

Желден сыйлық ретінде туған,

Сақина толық дөңгелекте мәңгі қалады,

Қара қолмен, жасырын жылыту.

Не болды -

Жүзі мұңайып, қалтырап:

Жасырмаңыз

сиыр көзі

Алақанда.

Шаң айналады

Ара ұясы ызылдайды,

патчталған

Жүзім түзеледі, -

Олар суға батқанша

Нандағы қауесет жеңдер