Плакать всерьёз - Калинов Мост

Прячет в ресницы смех без причин,

Ловит в круги румян невод.

Ворот лисицы в медь приручил,

Бросил щепу времян в невидь.

Угли жаровен трудно винить,

Не заломить опять брови.

Час был неровен — лопнула нить,

Не уронить до пят провидь.

Плакать пришлось всерьез.

Как не хотел гостей угощать.

Ведрами пролилось,

Имя твое в хрусталь — гожарь.

Не зареветь к добру —

Все пропадет в зеленой чалме.

Прочижень отопру

Без рукавиц в росе вечереть.

Видеть стремились,

Щурились на краю.

Ссорились в смирень, —

Брошенных не корю.

Брызги в ладонях

Светятся навсегда!

Тропы в проторень

В сумерках отсекал.

Ешқандай себепсіз күлкіні кірпікке тығып,

Қызғылт түсті шеңберлерде сенаны ұстайды.

Мыстан түлкінің жағасын қолға үйретті,

Ол көрінбейтінге уақыт фишкасын лақтырды.

Мангалдардың көмірін кінәлау қиын

Қастарыңызды қайта қайырмаңыз.

Сағат біркелкі болды - жіп үзілді,

Аяққа дейін төмен түсірмеңіз.

Мен шынымен жылауым керек еді.

Қонақтарға қалай қарағысы келмеді.

Ол шелек сияқты төгілді

Хрустальдағы атың гожар.

Жақсылық үшін айқайламаңыз -

Жасыл тақияда бәрі жоғалады.

Мен прочиженді ашамын

Шық астында қолғапсыз кеш.

Көруге тырысты

Шетінен көзін қысты.

Кішіпейілділікпен ұрысып, -

Мен тастап кеткендерді жамандамаймын.

Алақанға шашыратыңыз

Мәңгілік жарқырайды!

Соқпақтағы жолдар

Кешке қарай кесіңіз.