Пережить зиму - Калинов Мост

Пережить эту долгую зиму

Hе хватает ни слез, ни сил.

Я забыл горем горькое имя,

Память клочьями износил.

Догорать за спиной оставил

Переправы, гулял вразнос:

Мой горячий исток

Декабрями издох, —

Он замерз.

Погадай на сплетеньи линий —

Обещай колесо дорог.

Целовать глаз соленый иней,

Оживить молвой Сухой Лог.

Испугаться упряжки грозной —

В жребий выпала борозда:

Уходить в полный рост

Вереницей угроз

В образа.

Заарканить язык елея

В грубый узел сырой узды.

Только Солнце в безверьи греет

И к вершинам ведет мосты.

Торопись окунуться в прорубь

И морозу расправить грудь:

Оголить удаль плеч,

Родниками облечь

Дрожь округ.

Загони мозг строптивый в кровлю

Дожидаться разлива рек.

Или веку сподобься ровней —

Одевать в камень сны калек.

В смуту жаждал иной награды —

Принимай плеть и залп свинца

У глубокого рва,

Где породистый нрав

Ждал венца.

Огненный росчерк в небе настиг

однажды,

Огненный прочил повелевать пером.

Звездные рощи звали в объятья: наш ты, —

Опален!

Звонкое имя Ветер принес орлами,

Лопнуло вымя оберегать хлеба.

Пеной ковыльной в бой закипало пламя

В погребах.

Я это видел,

я все запомнил…

Осы ұзақ қыстан аман өтіңіз

Көз жасы да, күш те жетпейді.

Ащы есімді қайғыдан ұмыттым,

Жад сынықтары тозған.

Артында күйіп кетуге қалды

Өткелдер, сауда-саттық:

Менің ыстық бұлағым

Мен желтоқсанда қайтыс болдым, -

Ол қатып қалды.

Сызықтар плексусында сәттілік айтыңыз -

Жолдардың дөңгелегін уәде етіңіз.

Тұзды аяздың көзін сүй,

Құрғақ журнал қауесеттерін жандандырыңыз.

Күшті командадан қорқу -

Жерге бір бороз түсіп:

Толық биіктікке барыңыз

Қауіптер тізбегі

Суретте.

Ласо майдың тілі

Шикі тізгіннің өрескел түйінінде.

Сенімсіздікте Күн ғана жылады

Ал көпірлер шыңдарға апарады.

Шұңқырға түсуге асығыңыз

Және кеудені аязға таратыңыз:

Иық ерліктерін көрсетіңіз,

Серіппелерді кию үшін

Шивер ауданы.

Қыңыр миды шатырға апарыңыз

Өзендердің толып кетуін күтіңіз.

Немесе жасына тең болу -

Ақсақтардың армандарын тасқа киіндіру.

Басқа марапатты аңсаған күйзеліс -

Қамшы мен қорғасынды алыңыз

Терең арықта

Асыл тұқымды мінез қайда

Тәжді күтуде.

Аспандағы жалынды гүл басып алды

бір рет,

Отты қаламмен бұйрық беріп оқыды.

Жұлдызды тоғайлар құшақ жая шақырады: сен біздікісің, -

Күйіп қалған!

Желдің атын қырандар әкелген,

Желіні нанды қорғау үшін жарылған.

Көбік қауырсын шөп шайқасқа жалын қайнады

Жертөлелерде.

Мен көрдім,

Бәрі есімде...