Оставлю дом - Калинов Мост

Серым днем оставлю дом,

Проглочу в сердцах укоры,

Все оставлю на потом

Оказаться в поле голым.

В берегах скользит река,

По камням несет усталость;

Голова моя легка

И не знает, что осталось.

Пьяный запах диких трав

Воскресит свои обманы

И звездой пропетый Ра

Грезить путника поманит.

Ни огня, ни ветерка —

Прохожу, считаю версты,

Только точит дно река

Да целуют щеки звезды.

Мен сұр күні үйден шығамын

Жүрегімде қорлауды жұтып қоямын,

Бәрін кейінге қалдырамын

Далада жалаңаш болу.

Өзен жағалап ағып жатыр,

Шаршау тастардың үстінен өтеді;

Менің басым жеңіл

Ал ол не қалғанын білмейді.

Жабайы шөптердің мас иісі

Оның алдауларын қайта тірілт

Ал жұлдыз Ра әнін айтты

Саяхатшыны армандау шақырады.

От жоқ, жел жоқ -

Мен өтемін, мильдерді санаймын,

Тек өзеннің түбін қайрайды

Жұлдыздар бетінен сүйсін.