Не вернуться - Калинов Мост

Ветры на коленях сны глотали,

Ветлы пеленали стон мятежный,

Ждали жаркой вьюгой

Песен рукавиц, небылиц.

Грянет гром расправят в бой знамена,

Трубы огласятся серебром.

Прежним не вернуться,

К белым берегам, в птичий гам.

Крылья за плечами вырастали

Жаловал огонь, орлиный взгляд.

Росы пить с ладони,

Воин был готов, плач вдов.

Сеяли, хлебами пепелища,

Всадники прощались в небеса.

Прежним не вернуться,

К белым берегам!

Тізедегі жел армандарды жұтты,

Виллоу бүлікшіл ыңылдап,

Ыстық боранды күту

Қолтық әндер, ертегілер.

Найзағай соғып, тулар шайқасқа тіктеледі,

Кернейлер күмістей сыңғырлайды.

Бұрынғы қайтып келмейді

Ақ жағаларға, Құстардың үніне.

Қанаттар иық артында өсті

Шағымданған от, қыран көзқарас.

Алақаннан шық іш,

Жауынгер жесірлер жылап, дайын болды.

Олар күл нанымен бірге егіп,

Шабандоздар аспанмен қоштасты.

Бұрынғы қайтып келмейді

Ақ жағаларға!