Не плачьте, мама - Калинов Мост

Не плачьте, милая мама,

Сон — словно тонкая нить.

Рассвет крадется упрямо,

И жалко сына будить.

Его ждут синие горы

И бесконечный простор.

Ведут немые укоры

Пустой разговор.

Не плачьте, милая мама,

Прощанье будет без слов.

Искрится древнее пламя,

Покорно правде узлов.

Лишь небо встанет зарею,

Могучий солнечный луч,

Пойдет за сыном землею

Найти горний ключ.

От буйных Ветров,

От юных сердец,

Где в камень стекает награда.

От взгляда Богов,

От лада струн вещих,

Где каждый день петь ему надо.

Где тают ручьи —

Уносят гордыню вон.

Где стоны ничьи —

Колокольный звон, звон, звон.

Где зимы согреты

Дыханием нашим.

Где светится лето, лето, лето.

Все краше и краше, все краше и краше.

Да святится имя твое.

Не плачьте, мама.

Жылама, аяулы ана,

Ұйқы жіңішке жіп сияқты.

Таң қыңыр жылайды,

Ал ұлыңызды ояту өкінішті.

Оны көк таулар күтіп тұр

Және шексіз кеңістік.

Үнсіз сөгістерге жетелеңіз

Пайдасыз әңгіме.

Жылама, аяулы ана,

Қоштасу сөзсіз болады.

Көне жалын жарқырайды

Түйіндердің ақиқатына мойынсұнғыш.

Таң ата аспан ғана көтеріледі,

күшті күн сәулесі,

Жердің баласының соңынан ереді

Таудың кілтін табыңыз.

Қатты желден,

Жас жүректерден

Сыйлықтың тасқа ағып жатқан жері.

Құдайдың көзінен,

Пайғамбарлық жіптердің дірілінен,

Ол күнде ән айту керек жерде.

Ағындар еріген жерде

Мақтанышты алып тастаңыз.

Жеребенің ыңырануы қайда -

Қоңырау соғылады, сыңғырлайды, шырылдады.

Қысы жылы болатын жерде

Біздің тынысымыз.

Жарқыраған жерде жаз, жаз, жаз.

Бәрі әдемірек және әдемірек, бәрі әдемірек және әдемірек.

Есіміңіз асқақ болсын.

Жылама, анашым.