Набекрень голова - Калинов Мост

Набекрень голова, ее не поправишь.

Мимо детских снов пьяного понесло.

Повенчай меня травами пенной лавой.

Да сохрани мой вдох, да выдай,

Горький ох чертям назло.

Напои облака целебным настоем,

Пусть умоет нас, по весне долгий дождь.

Испугай мои выкрики медным строем,

Да прикажи уйти где громко рвется,

Нить в долги и боль.

Не зная боли, в жестоком споре

Тугой молитвой, умылось поле.

Мокнуть с рассветом, кутаться в ветошь

Шапкой лесть на рожон.

Пенится кровью, выстрадан ровней

Зеркалом отражен.

Знать бы когда повезло,

Так не строгал бы весло,

Там где гулял, дурак

Лежит кривой овраг, все заросло.

Следы не встретить,

Не дрогнуть в трепет,

Не ранит душу бродяги лепет.

Криком выплеснуть, что осталось мне даром.

Узел волосы завязать и поджечь.

И уйти молвой в мокрый день снегом талым.

Тропой лихих гуляк

В разрывы передряг где верят в сечь.

Где громкий пепел.

В пустой избе пел.

Басыңды еңкейт, түзете алмайсың.

Өткенде мас адамның балалық арманы азап шекті.

Мені лава көбік шөптерімен тәж қойыңыз.

Иә, демімді сақтаңыз, иә шығарыңыз,

Горький қарғыс атсын.

Бұлттарды емдік тұнбамен ішіңіз,

Көктемде ұзақ жауған жаңбыр бізді шайып жіберсін.

Менің айқайымды жезден қорқытыңыз,

Иә, қатты бұзылған жерден кетуге бұйрық бер,

Қарызға және азапқа салыңыз.

Ауыртпауды білмей, Қатты дауда

Қатты намаз дала жуды.

Таң атқанда сулан, шүберекке оран

Шляпаны мақтау.

Қанмен көбіктеніп, теңдей азап шекті

Айна шағылысқан.

Бақытты болғаныңызды білу үшін

Сондықтан мен ескекті жоспарламас едім,

Қайда жүрдің, ақымақ

Қисық сай бар, бәрі өскен.

Іздерді кездестірмеу үшін

Дірілдеме,

Бабыл қаңғыбастың жанын ауыртпайды.

Маған босқа қалған нәрсені лақтырып жіберемін деп айқайлаңыз.

Шаштың түйінін байлаңыз және оны отқа қойыңыз.

Ал еріген қарлы дымқыл күнде өсек боп кетіңіз.

Көңіл көтерушілердің жолы

Қиындықтардың үзілістерінде олар ұрысқа сенеді.

Қатты күл қайда.

Ол бос үйшікте ән айтты.