Ключи - Калинов Мост

И замерло сердце в предчувствии дольнего града,

И плечи осиял вечерний свет.

Неужели не слышите,

Неужели не видите —

Как тяжко одинокому,

Как горько —

Кто тонул не раз в казацкой братчине.

Ом рам, казаки удалые!

Ом рам!

Кто печалит,

Чалым окриком тревожит,

Кто добычу прячет в рукава широкие.

Несет в подарок яблоко, —

Покоем удивить желает.

Где на ветру

Рубаха рвётся в полосы,

И ясный день

Встречает терпеливо храбреца

И ждёт покорности его, внимания.

Орлы прощаются над головой,

И лист смородины томится в глине обожженной.

Перо ведает, ведёт — боится опоздать,

И дети торопливо след глотают.

Где выбор огненной стрелой дымится в небе.

Где каждый день

Как пропасть.

Бросаешься туда

И принимаешь бой с самим собой.

Нам доверено в сумраке дней

Корчевать корни страха земного.

Здесь не место посыльным теней —

Дерзновеют воители Слова.

Разговор ведут пламя и лёд,

Горький порох и слов роговица,

Синих молний зрячий полет,

Смерти стон в боевой рукавице.

Зов глухой увлекает в пучины

Грызть обугленный вьюгами берег,

Где отшельники плоть приручили,

Где ватагами песни кипели.

Где утёс родословной слезится,

Где в пещерах взрослеет хрусталь,

Где вершины дымятся ситцем,

Где закат умирать устал.

Чёрный жемчуг, рубин ребристый,

Пух лебяжий — ступени вверх.

Там покоится вызолом пристань,

Кто объятья костлявой отверг.

Небо всё — облака и звезды

Мы храним у себя в груди.

Этим даром Владыка-Воздух

Щедро избранных наградил.

Где брать силы познать безбрежье,

Просыпаться в рассвет ребенком,

Безмятежно зарею брезжить

И лучиться в колосья звонко?

Ты готов — вьются косы столетий,

И светлеет рубаха преданий,

Ветер зорко погонит плетью

Прочитать чертёж Мирозданья.

Устье промысла — мёд золотой

Пригубить велением дара.

Так гори же, гори ладонь,

Языками победы алой.

Вот ты готов

Ступить за этот круг.

Ты путы рвёшь в куски

И преступаешь в заповедье.

Пернато песню храбрецу поют,

Благословляют танец твой:

Вперед, вперед!

-

Ни тени на губах печали мглистой.

Дождями умыты дороги,

Посеяны вечности сроки,

И мы попадаем с тобой

Под этот закон.

Сбрось ворох одежд вчерашних,

Веков неоглядную чащу —

Мы выйдем рассветы встречать

Босиком.

Пусть гибель клюкой обещали,

До нас позабыты скрижали —

Мы чашу весов склоняли

Плеском ресниц.

Когда пелена глаза застит,

Мы знали — любое ненастье

Забудется кипой лежалой,

Пеплом страниц.

Терпеть и молчать, пить воздух,

Далёкие горькие звезды

Ведут и влекут неизбывным,

Изменам грозны.

Стать льдом, стать огнём косматым —

Не вечно цедить закатам

Вино погребальных песен —

Мы смерть победить должны.

Локоть друга, плечо брата —

И страх высыхает в пустыню.

Будет, и пища сварганится —

Не думай о завтра, усталый,

А ныне твой вечер горстями

Рассыпан в небе ночном.

Покойся в его колыбели

И слушай доверия слёзы.

Неверным Солнцем дарят сумерки июля

В белёсой дымке, поперек приказов.

Надежды собираются в кулак

Дождаться дней юных, медовых, —

И прянуть огненной стрелой

к распятым небесам.

Спасители глотают полуночный блеск;

Готовы ночь отпеть и встретить

утренний прибой

Безмолвно и беспрекословно.

Мне выпал черёд безмятежно

Осыпаться листьями в медную осень,

Одиночество пить.

Но ты всегда рядом — я знаю.

Даришь тревожный сон,

Виски стережешь упруго,

Из волос

Струны звонкие вьёшь.

И когда просыпаюсь песней,

Только строгий твой взгляд беспокоит меня.

Только он.

Ты прости.

Ал, алқаптағы қаланы күткен жүрек мұздады,

Ал кешкі нұр иығыма түсті.

Сіз естімейсіз бе

Көрмейсің бе -

Жалғыз болу қандай қиын

Қандай өкінішті -

Казак ағайынында бір емес бірнеше рет суға батқан.

Ом рам, батыл казактар!

Әй қошқар!

Кім қайғылы

Айқай мазалайды

Кім олжасын кең жеңге тығыды.

Сыйлық ретінде алма алып жүреді, -

Бейбітшілік таң қалдырғысы келеді.

Қай жерде желде

Көйлек жыртылған,

Және ашық күн

Сабырлы батыл адамды кездестіреді

Және оның мойынсұнуын, назарын күту.

Бүркіттер жоғарыда қоштасады

Ал қарақат жапырағы күйдірілген сазда солып қалады.

Қалам біледі, жетелейді - кешігіп қалудан қорқады,

Ал балалар ізді асығыс жұтады.

Таңдау отты жебедей аспанда түтіндеген жерде.

Күн сайын қайда

Тұңғиық сияқты.

Онда асығыс

Ал сен өзіңмен күресесің.

Бізге күннің ымыртында сеніп тапсырылған

Жердегі қорқыныштың тамырын жұлып алыңыз.

Бұл жерде көлеңкелердің хабаршылары үшін орын жоқ -

Сөз жауынгерлері батыл.

Әңгіме от пен мұз,

Ащы мылтық және сөздердің қасаң қабығы,

Көк найзағай көрінетін ұшу,

Жауынгерлік қолтықта ажал ыңылайды.

Саңырау қоңырау сізді тұңғиыққа тартады

Боран соққан жағаны кеміру үшін,

Гермиттер етті қолға үйреткен жерде,

Әндер тобы қайнаған жерде.

Асыл тұқымды жартас қай жерде,

Үңгірлерде кристал өсетін жерде,

Шыңдар хинцпен түтіндеген жерде,

Күн батқан жерде өлуден шаршаған.

Қара меруерт, рубин қырлы,

Аққу үлпілісі - жоғары көтерілу.

Вызол пристаны орналасқан,

Сүйекті құшақтан бас тартқан.

Аспанның бәрі бұлттар мен жұлдыздар

Біз кеудемізде сақтаймыз.

Осы сыйлықпен Лорд-Ауа

Ол сайланғандарды жомарттықпен марапаттады.

Кең байлықты білу үшін қайдан күш алу керек,

Бала кезде таң ата оянған

Тыныш таңның нұры

Және құлаққа қатты жарқырайды?

Сіз дайынсыз ба - ғасырлар өрімдері бұралып жатыр,

Аңыздардың көйлегі жарқырайды,

Жел қамшымен сергек айдайды

Ғаламның суретін оқы.

Балық шаруашылығының аузы – алтын бал

Сыйлықтың бұйрығымен ішіңіз.

Сондықтан күйдіріңіз, алақаныңызды күйдіңіз,

Жеңістің қызыл тілдері.

Міне, сіз дайынсыз

Осы шеңбердің артына өтіңіз.

Сіз байланыстарды бөліктерге бөлесіз

Ал сен өсиетті бұзасың.

Қауырсын ержүрекке ән салады,

Биіңізге береке берсін

Бару!

-

Тұманды мұңның ернінде көлеңке емес.

Жаңбыр жолдарды шайып тастады

Мәңгілік үшін себілген уақыт

Ал біз сенімен бірге құлаймыз

осы заң бойынша.

Кешегі киімдерді тастап,

Ғасырлар шексіз тоғай -

Таңды қарсы алуға шығамыз

Жалаң аяқ.

Олар таяқтың өліміне уәде берсін,

Планшеттер біздің алдымызда ұмытылды -

Біз таразыларды ұшырдық

Кірпіктердің шашырауы.

Перде көзді жапқанда,

Біз білдік - кез келген қолайсыз ауа-райы

Ескірген үйіндімен ұмытылған

Күл парақтары.

Шыда және үндеме, ауа іш,

Алыстағы ащы жұлдыздар

Олар еріксізді басқарады және тартады,

Өзгеріс қорқынышты.

Мұз болыңыз, жалынсыз отқа айналыңыз -

Күннің батуы туралы мәңгілік ән салмаңыз

Жерлеу әндерінің шарабы

Біз өлімді жеңуіміз керек.

Достың шынтағы, ағаның иығы -

Ал қорқыныш шөл далаға құрғайды.

Бұл болады және тамақ бұзылады -

Ертеңгі күнді ойлама, шаршап,

Енді сіздің кешіңіз аз болды

Түнгі аспанда шашыраңқы.

Оның бесігінде жат

Ал сенімнің көз жасын тыңда.

Шілденің ымырты қате Күнге беріледі

Ақшыл тұманда, тапсырыстар бойынша.

Үміт жұдырықтай жұмылады

Жас күндерін күт, жаным, -

Және отты жебемен айналдырыңыз

айқышқа шегеленген аспанға.

Құтқарушылар түн ортасының жарқырауын жұтады;

Түнді ән айтып, кездесуге дайын

таңертеңгі серфинг

Үнсіз және күмәнсіз.

Тыныштық кезегім келді

Жапырақтары жауған мыс күзде,

Жалғыздық сусыны.

Бірақ сіз әрқашан сондасыз - мен білемін.

Сіз мазасыз арман бересіз

Сіз вискиді берік сақтайсыз,

Шаштан

Жіптер шырылдауда.

Ал мен әнмен оянсам,

Тек сенің қатал көзқарасың мені алаңдатады.

Тек ол.

Кешіріңіз.