Гуляли вместе - Калинов Мост

Гуляли вместе, клубили в траве,

Ремнями шкуры умывали.

Слезами мести

Забыл деловер — прибило волнами в увалень.

И блестки мимо звенели у виска,

Дымились искрами в разрывах.

Тонуло имя укосиной в искарь

И проклиналось в ливень…

Стрелы на башне смотрят бедой,

Веки закрываются рубцами.

Годы — убажень стелят бедой,

В косы заплетаются глупцами.

И звездный курень целуется венком

Над головой июльских листьев.

Пропетый гурень, скуластый у икон,

Томился берегами в издень.

Без рукавов в день луговой

Спрятался пропеть ручей беспутень,

В медь заключен Белым ключом, —

Дурнем завернул траву в запутень.

Солнце в глаза смеется:

Просит сменить загар.

Петь голосам неймется, —

Тень возвращать в снегарь.

Біз бірге жүрдік, шөпте айналдық,

Терілер белдіктермен жуылды.

Кек көз жасы

Мен кәсіпкерді ұмытып қалдым - ол толқындардағы кесекке жуылды.

Ғибадатханада ұшқындар сыңғырлады,

Саңылаулардағы ысталған ұшқындар.

Шөп шабудың аты ұшқынға батып кетті

Ал нөсерде қарғыс атқан...

Мұнарадағы жебелер қиындыққа ұқсайды,

Қабақтар тыртықтармен жабылған.

Жылдар - бақытсыздық жайлылық,

Өрімді ақымақтар өреді.

Ал жұлдызды тауық гүл шоқтарын қойып сүйеді

Шілденің басынан жоғары жапырақтар.

Сунг гурен, белгішелерге мұңайып,

Күндіз жағада тозған.

Шалғын күні жеңсіз

Мен азғындық ағынын жырлау үшін жасырдым,

Ақ кілтпен мыстан қоршалған, -

Ақымақ шөпті шиыршық етіп орап алды.

Күн сенің көзіңе күледі:

Ол өңін өзгертуді сұрайды.

Дауыстар ән айтуға қышыды, -

Аққалаға көлеңкені қайтарыңыз.