Азиатская - Калинов Мост

Где пламенел закат,

Ты, тоской объят,

Пробирался оврагом чёрным

И не слышны шаги,

Вечер след укрыл,

Берег серый плескался чёлном

Ждали вёсла рук игривых

Где покой влечёт,

Только путник мылся гривой

Да немел плечом

И остывал Онон,

Где, раздумий полн,

Ты не мог с уключиной сладить

Кто-то стерёг висок

И затылок жёг

Ивы стон

В отголосок ратный

Где-то степь дышала жарко,

Погонял окот

И прощаться было жалко

В ледяной поход

Торопел покой сердечный

Чистотой сумы

Прозвенеть искрою вечной

В закрома зимы…

Күн батқан жер

Сен, меланхолия құшағында,

Мен қара сайдан өттім

Ал қадамдар естілмейді

Кеш ізін басып қалды

Сұр жағажай каноэдей шашыранды

Ойнаған қолдардың ескектерін күту

Бейбітшілік әкелетін жерде

Саяхатшы ғана жалын жуды

Иә, иық ұйыған

Онон суытып,

Қайда, ойға толы,

Ескекпен күресе алмадыңыз

Біреу ғибадатхананы күзетеді

Ал басының артқы жағы күйіп қалған

тал еңіреп

Әскерилердің жаңғырығында

Бір жерде дала ыстық дем алды,

қозысын айдады

Ал қоштасу өте өкінішті болды

Мұзда серуендеуде

Асыққан жүрек тыныштығы

Сөмкенің тазалығы

Мәңгілік ұшқынды сөндір

Қыстың қоқыс жәшіктерінде...