Les timides - Juliette

Les timides

Ça se tortille

Ça s’entortille

Ça sautille

Ça se met en vrille

Ça s’recroqueville

Ça rêve d'être un lapin

Peu importe

D’où ils sortent

Mes feuilles mortes

Quand le vent les porte

Devant nos portes

On dirait qu’ils portent

Une valise dans chaque main

Les timides

Suivent l’ombre

L’ombre sombre de leur ombre

Seule la pénombre

Sait le nombre

De leurs pudeurs de Levantin

Ils se plissent

Ils palissent

Ils jaunissent

Ils rosissent

Ils rougissent

S'écrevissent

Une valise dans chaque main

Mais les timides

Un soir d’audace

Devant leur glace

Rêvant d’espace

Mettent leur cuirasse

Et alors place

Allons Paris

Tiens-toi bien

Et vive la gare

Saint-Lazare

Mais on s'égare

On s’effare

On s’désempare

Et on repart

Une valise dans chaque main

Les timides

Quand ils chavirent

Pour une Elvire

Ont des soupirs

Ont des désirs

Qu’ils désirent dire

Mais ils n’osent pas bien

Et leur maîtresse

Plus prêtresse

En ivresse

Qu’en tendresse

Un soir les laissent

Du bout des fesses

Une valise dans chaque main

Les timides

Alors vieillissent

Alors finissent

Se rapetissent

Et quand ils glissent

Dans les abysses

Je veux dire

Quand ils meurent

N’osent rien dire

Rien maudire

N’osent frémir

N’osent sourire

Juste un soupir

Et ils meurent

Une valise sur le cœur

Ұялылар

Тербеліп жатыр

Ол бұрылады

Ол өткізіп жібереді

Ол айналдыруға барады

Ол бұралған

Қоян болуды армандайды

Маңызды емес

олар қайдан келеді

Менің өлі жапырақтарым

Жел оларды алып бара жатқанда

Біздің есігіміздің алдында

Олар киген сияқты

Әр қолында чемодан

Ұялылар

көлеңкеге еріңіз

Олардың көлеңкесінің қара көлеңкесі

Тек қараңғылық

Санды біледі

Олардың леванттық қарапайымдылығынан

Олар мыжылады

олар өшеді

Олар сарыға айналады

Олар қызғылт түске боялады

Олар қызарып кетеді

ұсақтау

Әр қолында чемодан

Бірақ ұялшақ

Батылдық түні

Олардың айнасының алдында

ғарышты армандау

Оларды киіңіз

Содан кейін жоғары

Парижге барайық

Өзіңізді ұстаңыз

Ал станция аман болсын

Әулие Лазар

Бірақ біз шегінеміз

Біз қорқамыз

Біз абдырап қалдық

Ал біз кетеміз

Әр қолында чемодан

Ұялылар

Олар аударылғанда

Эльвира үшін

Күрсініңіздер

тілектері бар

Олар не айтқысы келеді

Бірақ олар жақсылыққа бармайды

Және олардың иесі

Көбірек діни қызметкер

Мас

Не деген нәзіктікте

Бір күні кешке оларды қалдыр

Бөкселердің соңынан

Әр қолында чемодан

Ұялылар

Сондықтан қартайыңыз

Сонымен біт

кішірейту

Және олар сырғып кеткенде

Тұңғиықта

менің айтқым келіп тұрғаны

олар өлгенде

Ештеңе айтуға батылы барма

ештеңені қарғама

Дірілдей бермеңіз

Күлімсіреуге батылдық бермеңіз

Тек күрсіну

Және олар өледі

Жүректегі чемодан