L'ivresse d'Abhu-Nawas - Juliette

Il s’est montré vêtu de lin

A la blancheur de lait

Ses yeux bleus comme le matin

Sous ses paupières languissaient

Et les roses tendres de ses joues

Bénisse qui les a crées

Je le regardais d’un regard fou

Et lui parlait d’une voix brisée:

«Pourquoi passes-tu sans ma voir

Alors que je consens à me livrer

Entre tes mains aux doigts d’ivoire

A te faire don de ma liberté?

"

Il me répondit: «regarde en silence

L’objet de tes instances !

Blanc est mon corps, blanc est le lin

Blanc mon visage et blanc mon destin

C’est blanc sur blanc

Et blanc sur blanc !

"

Il s’est montré dans un habit

Rouge carmin rouge cruel

Enflammées par le vin et l’envie

Mes paroles devinrent un appel:

«Dis-moi pourquoi malgré ton teint

Blanc comme l’astre de la nuit

Rougissent tes joues de satin

Colorées par le sang de ma vie?

"

«L'Aube me prêta son vêtement

Dit-il, mais le soleil lui-même

A donné ses rayons ardents

Pour habiller celui qu’il aime…

Regarde, regarde sans rien dire

L’objet de ton désir

Rouges sont mes joues, rouge mon habit

Rouges mes lèvres

Et le vin qui les unit

C’est Rouge sur Rouge

Et Rouge sur Rouge "

Il s’est montré vêtu de noir

Noir comme la sombre nuit

Ne daigna me donner un regard

Peu soucieux de mes soucis

Et je lui dis: «ne vois-tu pas d’ici

Exulter les envieux

Et rire mes ennemis

Qui voient ton abandon

Et voient mon désespoir?

Ah je le sais bien

Que tout n’est plus que noir

Noirs sont tes yeux

Noire ta chevelure

Noir…

Noir ton habit

Et noire ma déchirure

C’est noir, c’est noir sur noir

Et noir sur noir

Noir sur noir

C’est noir sur noir

Ол зығыр киінген өзін көрсетті

Сүттің ақтығына

Оның көздері таңертеңгідей көгілдір

Оның дірілдеген қабақтарының астында

Және оның щектерінің жұмсақ раушандары

Оларды кім жаратқан жарылқасын

Мен оған жабайы қарап тұрдым

Және оған сынған дауыспен сөйледі:

«Неге мені көрмей өтіп кетесің

Мен берілуге ​​келісемін

Піл сүйегінен жасалған саусақтардың арасында

Саған еркіндік беру үшін бе?

"

Ол былай деп жауап берді: «Үндемей қара

Сіздің мысалдарыңыздың нысаны!

Ақ - денем, ақ - зығыр

Бетімді ақ, тағдырымды ақ

Ақ үстінде ақ

Ал аққа ақ!

"

Ол өзін костюммен көрсетті

Қатал қызыл кармин қызыл

Шарап пен қызғаныштан өртенген

Менің сөздерім қоңырауға айналды:

«Түсіңіздің түсіне қарамастан, неге екенін айтыңыз

Түн жұлдызындай ақ

Атлас беттеріңізді қызартыңыз

Менің өмірімнің қанына боялған ба?

"

«Таң маған киімін берді

Ол айтты, бірақ күннің өзі

Оның жалынды сәулелерін берді

Сүйгенін киіндіру үшін...

Қараңыз, ештеңе айтпастан қараңыз

Сіздің қалауыңыздың объектісі

Қызыл менің бетім, қызыл менің пальто

Ерінімді қызыл

Және оларды біріктіретін шарап

Бұл қызыл үстінде қызыл

Ал қызылда қызыл»

Ол қара киінген өзін көрсетті

Қараңғы түндей қара

Маған көз салма

Уайымдарыма мән бермей

Мен оған: «Осы жерден көрінбейсің бе?

қызғанышты қуантады

Ал менің жауларыма күл

Сіздің тастап кеткеніңізді кім көреді

Менің үмітсіздігімді көрдіңіз бе?

Аа мен оны жақсы білемін

Барлығы тек қара

Көздерің қара

Шашыңызды қара

Қара…

Көйлегіңді қара

Ал менің көз жасым қара

Ол қара, қараның үстіне қара

Ал қараға қара

қараға қара

Қараның үстіне қара