À voix basse - Juliette

J’ai un bien étrange pouvoir

Mais n’est-ce pas une malédiction?

Cela a commencé un soir

J’avais à peine l'âge de raison

J'étais plongée dans un roman

De la Bibliothèque Rose

Quand j’ai vu qu’il y avait des gens

Avec moi dans la chambre close

Qui donc pouvaient être ces gosses

Cette invasion de petites filles?

Que me voulaient ces Carabosse

Qui leur tenaient lieu de famille?

J’ai vite compris à leurs manières

A leurs habits d’un autre temps

Que ces visiteurs de mystère

Etaient sortis de mon roman

Ils jacassent

A voix basse

Dès que j’ouvre mon bouquin

Je délivre

De leurs livres

Des héros ou des vauriens

Qui surgissent

M’envahissent

Se vautrent sur mes coussins

Qui s'étalent

Et déballent

Linges sales et chagrins

Ils me choquent

M’interloquent

Et me prennent à témoin

De leurs vices

Leurs malices

De leurs drôles de destins

Mauvais rêve

Qui s’achève

Dès que je lis le mot «fin»

A voix basse

Ils s’effacent

Quand je ferme le bouquin

A voix basse

Ils s’effacent

Quand je ferme le bouquin

Depuis dès que mes yeux se posent

Entre les lignes, entre les pages

Mêmes effets et mêmes causes

Je fais surgir les personnages

Pour mon malheur, je lis beaucoup

Et c’est risqué, je le sais bien

Mes hôtes peuvent aussi être fous

Ou dangereux, ou assassins

J’ai fui devant des créatures

Repoussé quelques décadents

Echappé de peu aux morsures

D’un vieux roumain extravagant

J'évite de lire tant qu'à faire

Les dépravés et les malades

Les histoires de serial-killers

Les œuvres du Marquis de Sade

N’importe quoi qui est imprimé

Me saute aux yeux littéralement

Et l’histoire devient insensée

Car je n’lis pas que des romans !

Ainsi, j’ai subi les caprices

D’un Apollon de prospectus

J’ai même rencontré les Trois Suisses

Et le caissier des Emprunts Russes

Un article du Code Pénal

Poilu comme une moisissure

S’est comporté comme un vandale

Se soulageant dans mes chaussures

Ce démon qui vient de filer

Ça n’serait pas, -je me l’demande-

Un genre de verbe irrégulier

Sorti d’une grammaire allemande?

Je pourrais bien cesser de lire

Pour qu’ils cessent de me hanter

Brûler mes livres pour finir

Dans un glorieux autodafé

Mais j’aime trop comme un opium

Ce rendez-vous de chaque nuit

Ces mots qui deviennent des hommes

Loin de ce monde qui m’ennuie

Malgré les monstres et les bizarres

Je me suis fait quelques amis

Alors, j’ouvre une page au hasard

D’un livre usé que je relis

Et puis -j'attends je dois l’avouer-

Au coin d’un chapitre émouvant

Que vienne, d’un prince ou d’une fée

Un amour comme dans les romans

Comme dans les romans

A voix basse

Qu’il me fasse

Oublier tous mes chagrins

Qu’il susurre

Doux murmures

Des «toujours» et des «demain»

Qu’il m’embrasse

Qu’il m’enlace

Et quand viendra le mot «fin»

Je promets

De n’jamais

Plus refermer le bouquin

Менде өте біртүрлі күш бар

Бірақ бұл қарғыс емес пе?

Бір түнде басталды

Мен ақылға қонымды жаста болдым

Мен романға батып кеттім

Роза кітапханасынан

Қарасам, адамдар бар екен

Менімен жабық бөлмеде

Бұл балалар кім болуы мүмкін?

Бұл кішкентай қыздардың шабуылы?

Бұл Карабосс менен не керек еді?

Оларға отбасының орнын кім басты?

Мен олардың жолдарын тез түсіндім

Басқа уақыттағы киімдерінде

Бұл жұмбақ келушілер

Менің романымнан шыққан

Олар сөйлеседі

Баяу дауыспен

Мен кітабымды ашқан бойда

жеткіземін

Олардың кітаптарынан

Батырлар немесе арамзалар

туындайтын

мені басып ал

Менің жастықтарыма жүгір

таралатын

Және қаптаманы ашыңыз

Лас төсеніштер мен қайғылар

Олар мені таң қалдырады

мені таң қалдыр

Ал мені куәге апарыңыз

Олардың жаман істерінен

олардың айлалары

Олардың күлкілі тағдырлары туралы

Жаман арман

немен аяқталады

Мен «соңы» деген сөзді оқыған бойда

Баяу дауыспен

Олар жоғалады

Мен кітапты жапқанда

Баяу дауыспен

Олар жоғалады

Мен кітапты жапқанда

Көзім жерге түскеннен бері

Жолдар арасында, беттер арасында

Бірдей әсерлер және бірдей себептер

Мен кейіпкерлерді шығарамын

Өкінішке орай, мен көп оқимын

Және бұл қауіпті, мен оны білемін

Менің қожайындарым да ақылсыз болуы мүмкін

Немесе қауіпті немесе өлтірушілер

Мен жаратылыстардан қаштым

Кейбір декаденттерге тойтарыс берді

Шағудан аз ғана құтылды

Экстравагантты ескі румын

Барынша оқудан аулақпын

Азғындар мен науқастар

Сериялық өлтіру оқиғалары

Маркиз де Садтың шығармалары

басып шығарылатын кез келген нәрсе

маған тура секіреді

Ал оқиға ақылсыз болып кетеді

Өйткені мен тек роман оқымаймын!

Осылайша мен қыңырлықтарға ұшырадым

Аполлон парақшасынан

Мен тіпті үш швейцариялықпен кездестім

Және ресейлік несиелердің кассирі

Қылмыстық кодекстің бабы

зең сияқты түкті

Өзін вандал сияқты ұстады

Менің аяқ киімімде жеңілдету

Жаңа ғана тайып кеткен бұл жын

Бұл болмас еді, мен қызық...

Тұрақсыз етістіктің бір түрі

Неміс грамматикасынан?

Мен оқуды тоқтатқан шығармын

Мені қудалауды тоқтату үшін

Аяқтау үшін кітаптарымды өртеп жіберіңіз

Жанып тұрған даңқты кітапта

Бірақ мен апиын сияқты тым жақсы көремін

Әр түнде сол кездесу

Бұл сөздер еркектерге айналады

Бұл қызық дүниеден алыс

Қиялдар мен оғаштарға қарамастан

Мен біраз достар таптым

Сондықтан мен кездейсоқ бетті ашамын

Мен қайта оқып жатқан тозған кітаптан

Содан кейін - мен күтемін, мойындауым керек-

Жылжымалы тараудың бұрышында

Ханзада болсын, періден болсын

Романдардағыдай махаббат

Романдардағыдай

Баяу дауыспен

Ол мені жасасын

Менің барлық қайғымды ұмыт

Ол сыбырлайды

жұмсақ сыбырлар

«Әрқашан» және «ертең»

Ол мені сүйсін

Оның мені құшақтап алғаны

Ал «соңы» деген сөз қашан келеді

Мен уәде беремін

Ешқашан

Енді кітапты жабуға болмайды