Straujā upe - Jauns Mēness

Vai tā straujā upe bija

Saldā miegā nemanīja

Viņas prieku salasīja, iemainīja

Sārta jūra mieru sauca

Mēness viņai pēli jauca

Pērkonlietus izvandīja, izbārstīja

«Nemosties mīļā», mēmi lūdzās viņš

«Nekā tur nebija, tev tikai izlikās

Nemosties mīļā, nedaudz izlijis vīns

Nekā tur nebija, laiks aizdomājās»

Svārkus tvēra, ārā skrēja

Vārtus vēra, neatvēra

Straujo upi ieraudzīja, nobijās

Durvis cieši aizbultēja

Ogles krāsnī noslāpēja

Viņas lūpas nepazina, izlikās

Жылдам өзен ме еді

Ол тәтті ұйқысында байқамады

Оның қуанышы оқылды, алмасылды

Қызғылт теңіз бейбітшілікке шақырды

Ай оны шатастырды

Найзағайлар шығарылды, шашыранды

«Қымбаттым оянба,» деп үнсіз дұға етті

«Ол жерде ештеңе болған жоқ, сіз жай ғана кейіп таныттыңыз

Оянба, қымбаттым, аздап төгілген шарап

Онда ештеңе болмады, ойлануға уақыт келді »

Юбка ұсталып, жүгіріп шықты

Қақпа ашылған жоқ, ашылды

Ол шошып кеткен өзенді көрді

Есік тарс жабылды

Көмір пеште сөндірілді

Ерні танымады, кейіп танытты