Sur Le Bord Du Banc - Jacques Douai

Derrière chez nous y a un étang,

Trois beaux canards s’en vont baignant,

Le fils du roi s’en va chassant.

Sur le banc, sur le bord du banc,

L’amour m’appelle,

Sur le banc, sur le bord du banc,

L’amour m’attend.

Avec son grand fusil d’argent;

Vise à le noir, tua le blanc,

O fils du roi, tu es méchant.

D’avoir tué mon canard blanc.

Par-dessous l’aile il perd son sang.

Et par le bec l’or et l’argent.

Toutes ses plumes s’envolent au vent.

Trois dames s’en vont les ramassant.

C’est pour en faire un lit de camp.

C’est pour en faire un lit de camp.

C’est pour en faire un lit de camp.

Pour y coucher tous les passants.

Артымызда тоған бар,

Үш әдемі үйрек жүзуге барады,

Патшаның баласы аңға шығады.

Орындықта, орындықтың шетінде,

Махаббат мені шақырады

Орындықта, орындықтың шетінде,

Мені махаббат күтіп тұр.

Үлкен күміс мылтығымен;

Қараны көзде, ақты өлтір,

Уа, патшаның ұлы, сен зұлымсың.

Менің ақ үйрекімді өлтіргенім үшін.

Қанат астынан қан кетеді.

Ал тұмсығымен алтын мен күміс.

Оның барлық қауырсындары желмен ұшады.

Үш келіншек оларды алып кетуге кетеді.

Бұл оны төсек ету үшін.

Бұл оны төсек ету үшін.

Бұл оны төсек ету үшін.

Барлық өтіп бара жатқан адамдарды сонда ұйықтау.