Il Pleut Bergère - Jacques Douai

Il pleut, il pleut bergère,

La fille pleure tout bas,

Espérant que la guerre,

Et la pluie finira.

Hommes d’armes pénètrent,

Gardent puis la forêt.

Ont vu à la fenêtre,

La fille qui pleurait.

Messieurs dit la gamine:

Faudrait que vous iriez

Dans la grange voisine,

Et du feu vous feriez.

Pour nous sécher la belle,

Point n’ai besoin de feu.

J’irai en ta ruelle,

Tant de fois que tu veux.

Je vous fait ma prière,

Ne parlez pas ainsi.

M’ont promise pour la guerre.

M’a laissée seule ici.

Et tout ce qui ont cloufiché

Le Seigneur sur la croix,

N’oserait me toucher,

Ni les soldats du roi.

Nous ont tués de bonnes filles,

Et omis tant de lions.

Culbutent la fille,

Et puis sont repartis.

Sont repartis en chasse,

Mais derrière eux ils ont

Déchiré la paillasse,

Avec leurs éperons.

S’enfuit à la rivière,

Coupé du lin nouveau.

Et la journée entière,

Vilain échevau.

Mais si s’en va la trace

De ceux qui ont passé,

En son cœur d’autre trace,

Qui pourra les passer.

Жаңбыр жауып тұр, қойшы,

Қыз ақырын жылайды,

Соғыс деген үмітпен,

Ал жаңбыр аяқталады.

Қарулы адамдар кіреді,

Содан кейін орманды күзетіңіз.

Терезеден көрдім,

Жылап тұрған қыз.

Мырзалар бала:

Сіз баруыңыз керек

Көрші қорада,

Ал сен оттайсың.

Бізді әдемі етіп құрғату үшін,

Маған от керек емес.

Мен сенің жолыңнан түсемін,

Қанша қаласаңыз, сонша рет.

Мен саған дұға етемін,

Бұлай сөйлеме.

Соғысқа қатысуға уәде берді.

Мені мұнда жалғыз қалдырды.

Және мұның бәрі бұзылды

Иеміз айқышта,

Маған қол тигізуге батылым бармады,

Патша сарбаздары да емес.

Бізді өлтірді жақсы қыздар,

Және көптеген арыстандарды тастап кетті.

Қызды құлатып,

Сосын олар кетіп қалды.

Аңға шықтым,

Бірақ олардың артында бар

Сабан матрасты жыртты,

Олардың шпорларымен.

өзенге қашып,

Жаңа зығырдан кесіңіз.

Және күні бойы,

Әдепсіз Хэнк.

Бірақ егер із кетсе

Өтіп кеткендердің,

Жүрегінде тағы бір із,

Оларды кім өткізе алады.