Сероглазый князь - Ирина Аллегрова

Я опять от тебя улетаю,

А на сердце метели метут,

«Золотая моя, золотая», —

Ты мне шепчешь в аэропорту.

Ты не спросишь, когда обратно

Прилечу, а я знаю зачем —

Чтоб рассвет перепутать с закатом

На усталом твоем плече,

На усталом твоем плече.

Прощай, мой сероглазый князь,

Нам жить придется друг без друга,

Прощай, посадка началась

На самолет «Москва — Разлука».

Прощай, мой сероглазый князь,

Нам жить придется друг без друга,

Прощай, посадка началась

На самолет «Москва — Разлука».

А когда-то мы, Кай и Герда,

Жили в розовом нашем саду.

Лепестки моей детской надежды

Облетят в аэропорту.

В жизни нет бесконечных историй,

Наши дети сыграют финал.

Я оставлю тебе свою нежность,

Чтобы ты меня помнил и ждал,

Помнил и ждал.

Мен сенен қайта ұшып барамын

Ал жүректі боран соғады,

«Алтыным, алтыным» -

Сіз маған әуежайда сыбырлайсыз.

Сіз қай уақытта келетініңізді сұрамайсыз

Мен ұшамын, неге екенін білемін -

Таңның атысы мен күннің батуын шатастыру

Шаршаған иығыңда

Шаршаған иығыңда.

Қош бол, сұр көзді ханзадам,

Біз бір-бірімізсіз өмір сүруіміз керек

Қош бол, отырғызу басталды

«Мәскеу – Бөлу» ұшағында.

Қош бол, сұр көзді ханзадам,

Біз бір-бірімізсіз өмір сүруіміз керек

Қош бол, отырғызу басталды

«Мәскеу – Бөлу» ұшағында.

Бірде біз, Кай мен Герда,

Олар біздің раушан гүлзарымызда тұрды.

Балалық үмітімнің гүл жапырақтары

Олар әуежайда ұшып өтеді.

Өмірде бітпейтін оқиғалар жоқ

Біздің балалар финалда ойнайды.

Мен саған мейірімімді қалдырамын,

Мені еске алып, күту үшін,

Мен есіме түсіп, күттім.