Хулиган - Ирина Аллегрова

1. Я повстречала на бульваре хулигана,

Он был во фраке, элегантен, как рояль.

Мое знакомство из бульварного романа

В Париже помнит Тур Эффель и Плас Пегаль.

Он приставал ко мне насмешливо и грубо,

Как будто я какая там мадмуазель,

Без церемоний он искал глазами губы,

И в низкопробный приглашал меня отель.

Припев: Хулиган с зелеными глазами,

Хулиган, тяжелый, как рояль,

Все пройдет, что было между нами,

Но любовь мне почему-то жаль.

2. Он оскорбил меня ужасными словами,

И я достала леденящий пистолет.

Раздался выстрел, дальше знаете вы сами,

Так и закончился любовный наш сюжет.

Прошло сто лет, и я забыла хулигана,

Все остальное вы прочтете между строк.

А нашу сцену из бульварного романа

Я до сих пор забыть не в силах, видит Бог.

1. Мен бульварда бұзақыны кездестірдім,

Ол фрак киген, фортепианодағыдай кербез.

Таблоид романындағы менің танысым

Парижде ол Тур Эффел мен Плейс Пегалды еске алады.

Ол мені келеке және дөрекі түрде ренжітті,

Мадмуазель сияқтымын,

Рәсімсіз, ол көзімен ерін іздеді,

Ал қонақүй мені базалық қонақүйге шақырды.

Қайырмасы: Жасыл көзді бұзақы,

Бұзақы, фортепианодай ауыр,

Бәрі өтеді, арамызда не болды,

Бірақ неге екені белгісіз махаббатты аяймын.

2. Ол мені қорқынышты сөздермен қорлады,

Ал мен мұздаған тапаншаны алдым.

Оқ естілді, сонда сен өзіңді білесің,

Осылайша біздің махаббат хикаямыз аяқталды.

Жүз жыл өтті, мен бұзақыны ұмыттым,

Қалғанының бәрін жолдар арасында оқисыз.

Ал таблоид романындағы біздің көрініс

Мен әлі ұмыта алмаймын, Құдай көріп тұр.