Рим и Париж - Группа товарищей

Пылают Дамаск и Багдад.

Волнуются Рим и Париж.

В Китае то морок, то глад, но какое мне дело,

до всех катастроф, если ты со мной рядом стоишь

в моей джинсовой рубашке на голое тело.

И разве так важно нам знать, и не всё ли равно,

что станется с городом, миром, планетой, вселенной,

когда, взявшись за руки, молча, мы смотрим в окно

на этот пылающий день, сумасшедший и бренный.

А в комнате нашей звенит комаром тишина.

Таращится сумрак в углах, и сгущаются тени.

Ты спишь у меня на руках.

Ты почти не видна.

И я как безумный твои обнимаю колени...

Дамаск пен Бағдад отқа оранды.

Рим мен Париж алаңдаулы.

Қытайда бұл қиын немесе тегіс, бірақ маған не керек?

барлық апаттарға, егер сен менің қасымда тұрсаң

менің жалаңаш джинсы көйлегімде.

Біз үшін бұл шынымен маңызды ма және бұл маңызды ма?

қала, әлем, планета, ғалам не болады,

Қол ұстасып, үнсіз терезеге қараймыз

осы жалындаған күнде, ақылсыз және өлім.

Ал біздің бөлмеде шыбын-шіркей сыңғырлаған тыныштық.

Ымырт бұрышқа қарап, көлеңке қалыңдай түседі.

Сен менің құшағымда ұйықтайсың.

Сіз дерлік көрінбейтінсіз.

Мен сенің тізеңді жынды сияқты құшақтаймын...