The tower - Golem

Withered flowers hem my toilsome way

The armies of spring defeated long ago

Where hopeful green once covered the land

Now decay and death rule everywhere

Shaggy crows, plaguing the soil, await the kingdom of frost

Grey and dirty the day laments, and a dust-hidden sunset blurs the sky

Through valleys of shadow, over hills of forlorn beauty

I drive my feet to a tower, where the night shall bring oblivion

(lead — Hilbert)

The highest mountains provoking

Black stone forms a needle

Piercing the clouds at the horizon

It marks my quests solution

Reaching the massive gate, darkness takes the land

With the moon racing the heavens, behind wild and hoary fog

Looking down from the spire

I see the world beneath my feet

In the safety of this place

My present to mankind reveals

All human eager firestorms, the foul stench of lost battles

Vast pains and bitter grief, for only one now to consume

I enlighten the fields below, thunder roars throughout the plane

Gathering the ancient demons, sorrows last tunes now begin

Calling the mighty forces

Of this buildings secret powers

A breach to the inner core

Opens as a voracious door

(lead — Hilbert)

With a black holes gravity

It inhales the outer tragedy

Gateways to exterminate

What we’ve done in our hate

My energy exhausted

My mind totally frosted

With all my memories erased

Here, as a guard I stay defaced

Солған гүлдер менің тынымсыз жолымды шектейді

Көктем әскерлері баяғыда жеңілген

Үмітті жасыл бір кездері жер басып кеткен жерде

Қазір барлық жерде ыдырау мен өлім билеп жатыр

Аяз патшалығын топырағынан қаққан қырық қарғалар күтуде

Сұр және лас күн жылайды, шаң басқан күн батуы аспанды бұлдыратады

Көлеңке алқаптары арқылы, өшпес сұлулық төбелері арқылы

Мен аяғымды мұнараға апарамын, ол түнде ұмытып кетеді

(жетекші — Гильберт)

Ең биік таулар

Қара тас инені құрайды

Көкжиекте бұлттарды тесіп өту

Бұл менің тапсырмаларымды шешеді

Үлкен қақпаға жеткенде, жерді қараңғылық алады

Аспанда ай жүгіріп, жабайы және қараңғы тұманның артында

Төменге қарап

Мен аяғымның астында әлемді көремін

Бұл жердің қауіпсіздігінде

Менің адамзатқа сыйлық ашады

Барлық адамзаттың асығатын отты дауылдары, жеңілген шайқастардың сасық иісі

Ауыр азаптар мен ащы қайғы, енді бір ғана жеуге болады

Мен төмендегі өрістерді жарықтандырамын, ұшақта күн күркіреді

Ежелгі жындарды жинап, қайғының соңғы әуендері енді басталады

Күшті күштерді шақыру

Бұл ғимараттардың құпия күштері

Ішкі ядроның бұзылуы

Ашық есік ретінде  ашылады

(жетекші — Гильберт)

Қара тесіктердің ауырлық күшімен

Ол сыртқы трагедияны жұтады

Жоюға  шлюздер

Біз өшпенділікпен не істедік

Менің энергиям таусылды

Менің мүлдем қатып қалды

Барлық естеліктерім өшірілді

Міне, күзетші    бұзылған боламын