Mademoiselle Émilie - Gilles Vigneault

Fut-il amoureux?

Fut-elle fidèle?

On ne sait rien d’elle

On ne sait rien d’eux

Mademoiselle Émilie

Vivait seule en sa maison

Avait été très jolie

En de lointaines saisons

Les photos qui restent d’elle

Sont passées par les ciseaux

Elle tenait une ombrelle

Et c'était sur un bateau

Elle recevait peut-être

À tous les deux ou trois mois

Un colis ou une lettre

Qui l'étonnait chaque fois

Elle qui n'écrivait jamais

Fut-il amoureux?

Fut-elle fidèle?

On ne sait rien d’elle

On ne sait rien d’eux

Dure et frêle silhouette

Qui traversait les hivers

En chapeau gris à voilette

Et en manteau de drap vert

Pour parler de politesse

Elle disait: Décorum

Ne manquait jamais la messe

Elle touchait l’harmonium

Mais manquait-elle à l'église

Quelqu’un allait s’informer

À la vieille maison grise

Aux volets toujours fermés

Elle qui ne manquait jamais

Fut-il amoureux?

Fut-elle fidèle?

On ne sait rien d’elle

On ne sait rien d’eux

Puis un dimanche en automne

L’harmonium reste muet

On se retourne, on s'étonne

On chuchote, on est distrait

Sitôt la messe finie

On fut devant sa maison

Mademoiselle Émilie

Est assise en son salon

Vêtue comme un jour de fête

Chapeau, voilette et renard

Sa valise toute faite

Comme on attend un départ

Elle qui ne sortait jamais

Fut-il amoureux?

Fut-elle fidèle?

On ne sait rien d’elle

On ne sait rien d’eux

Sa cousine Véronique

Hérita de son piano

Et des cahiers de musique

Avec l’album de photos

À Manon, la robe blanche

À Mathilde, le trousseau

C’est assez de quatre planches

Pour retrouver le berceau

Et prière de remettre

À sa sœur qui reste loin

Un petit coffret de lettres

Cachetées avec grand soin

Elle qui n'écrivait jamais

Fut-il amoureux?

Fut-elle fidèle?

On ne sait rien d’elle

On ne sait rien d’eux

Quelque dimanche après Pâques

Avec les premiers bateaux

On le sait d’après Jean-Jacques

Qui sait tout, c’est un bedeau

Est passé au cimetière

Un grand homme assez âgé

On voyait par ses manières

Que c'était un étranger

Il a déposé des roses

En silence, comme on prie

Sur la tombe où se repose

Mademoiselle Émilie

Personne ne saura jamais

Fut-il amoureux?

Fut-elle fidèle?

On ne sait rien d’elle

On ne sait rien d’eux

Ол ғашық болды ма?

Ол адал болды ма?

Ол туралы ештеңе белгілі емес

Олар туралы ештеңе белгілі емес

Эмили ханым

Оның үйінде жалғыз тұратын

Өте әдемі болды

Алыс мезгілдерде

Оның қалған суреттері

қайшыдан өтті

Қолына қолшатыр ұстады

Және ол қайықта болды

Ол алған болуы мүмкін

Екі-үш ай сайын

Сәлемдеме немесе хат

Оны әр жолы таң қалдырған

Ол ешқашан жазбаған

Ол ғашық болды ма?

Ол адал болды ма?

Ол туралы ештеңе белгілі емес

Олар туралы ештеңе белгілі емес

Қатты және әлсіз фигура

Қыстан кім өтті

Жамбасты сұр шляпада

Және жасыл матадан жасалған пальтода

Әдептілік туралы айту

Ол: Декорум деді

Ешқашан массаны жіберіп алмаған

Ол гармонға тиіп тұрды

Бірақ ол шіркеуде жоқ болды

Біреу анықтайтын болды

Ескі сұр үйде

Жалюзи әрқашан жабық күйде

Ешқашан сағынбаған ол

Ол ғашық болды ма?

Ол адал болды ма?

Ол туралы ештеңе белгілі емес

Олар туралы ештеңе белгілі емес

Содан кейін күздің жексенбісінде

Гармон үнсіз қалады

Айналамыз, таңданамыз

Біз сыбырласамыз, көңіліміз ауытқып кетеді

Масса біткен бойда

Біз оның үйінің алдында болдық

Эмили ханым

Қонақ бөлмесінде отыр

Той күні сияқты киінген

Қалпақ, жамылғы және түлкі

Оның дайын чемоданы

Адам кетуді күткендей

Ешқашан шықпаған қыз

Ол ғашық болды ма?

Ол адал болды ма?

Ол туралы ештеңе белгілі емес

Олар туралы ештеңе белгілі емес

Оның немере ағасы Вероник

Фортепианосын мұра етті

Және музыкалық кітаптар

Фотоальбоммен

Манонға, ақ көйлек

Матильдаға, шалбар

Төрт тақтай жеткілікті

Бесік табу үшін

Және жеткізіп беріңізші

Алыста жүрген әпкесіне

Кішкентай хаттар қорабы

Өте мұқият мөрленген

Ол ешқашан жазбаған

Ол ғашық болды ма?

Ол адал болды ма?

Ол туралы ештеңе белгілі емес

Олар туралы ештеңе белгілі емес

Пасхадан кейінгі бірнеше жексенбі

Алғашқы қайықтармен

Біз оны Жан-Жактан білеміз

Кім бәрін біледі, моншақ

Зиратқа барды

Ұзын бойлы, қарт кісі

Біз оның жолын байқадық

Оның бейтаныс адам болғанын

Ол раушан гүлдерін қалдырды

Үнсіз, біз дұға еткенде

Бейіттің үстінде

Эмили ханым

Ешкім ешқашан білмейді

Ол ғашық болды ма?

Ол адал болды ма?

Ол туралы ештеңе белгілі емес

Олар туралы ештеңе белгілі емес