Les patriotes - Georges Brassens

Les invalides chez nous, l’revers de leur médaille

C’est pas d'être hors d'état de suivre les filles, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir retourner au champ de bataille.

Le rameau d’olivier n’est pas notre symbole, non !

Ce que, par-dessus tout, nos aveugles déplorent

C’est pas d'être hors d'état d’se rincer l'œil, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir lorgner le drapeau tricolore.

La ligne bleue des Vosges sera toujours notre horizon.

Et les sourds de chez nous, s’ils sont mélancoliques

C’est pas d'être hors d'état d’ouïr les sirènes, cré de nom de nom

Mais de ne plus pouvoir entendre au défilé d’la clique

Les échos du tambour, de la trompette et du clairon.

Et les muets d’chez nous, c’qui les met mal à l’aise

C’est pas d'être hors d'état d’conter fleurette, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir reprendre en chœur la Marseillaise.

Les chansons martiales sont les seules que nous entonnons.

Ce qui de nos manchots aigrit le caractère

C’est pas d'être hors d'état d’pincer les fesses, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir faire le salut militaire.

jamais un bras d’honneur ne sera notre geste, non !

Les estropiés d’chez nous, ce qui les rend patraques

C’est pas d'être hors d'état d’courir la gueuse, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir participer à une attaque.

On rêve de Rosalie, la baïonnette, pas de Ninon.

C’qui manque aux amputés de leurs bijoux d’famille

C’est pas d'être hors d'état d’aimer leur femme, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir sabrer les belles ennemies.

La colombe de la paix, on l’apprête aux petits oignons.

Quant à nos trépassés, s’ils ont tous l'âme en peine

C’est pas d'être hors d'état d’mourir d’amour, cré nom de nom

Mais de ne plus pouvoir se faire occire à la prochaine.

Au monument aux morts, chacun rêve d’avoir son nom.

Бізбен бірге мүгедектер, тиынның сырты

Бұл қыздарға ілесу формадан тыс емес, қарғыс атсын

Бірақ бұдан былай ұрыс даласына орала алмау үшін.

Зәйтүн бұтағы біздің символымыз емес, жоқ!

Ең бастысы, соқырларымыз нені қынжылтады

Бұл көзді шаюға болмайды, cré nom de nom

Бірақ бұдан былай үш түсті көзге түспеу үшін.

Восгестің көк сызығы әрқашан біздің көкжиегіміз болады.

Ал біздің саңыраулар, егер олар меланхолия болса

Бұл сиреналарды ести алмау үшін, жасалған атау

Бірақ клика шеруін бұдан былай ести алмау үшін

Барабанның, кернейдің және кернейдің жаңғырығы.

Ал мұндағы мылқау адамдар, бұл оларға ыңғайсыздық тудырады

Бұл флирт жасай алмау емес, cré nom de nom

Бірақ енді Марсельезаны айта алмау.

Жауынгерлік әндерді біз айтатын жалғыз ән.

Ал біздің пингвиндер кейіпкерді қышытады

Бөксесін шымшып алмау емес, cré nom de nom

Бірақ енді әскери сәлем бере алмау үшін.

Ешқашан намыс қолы біздің қимылымыз болмайды, жоқ!

Мүгедек үйлеріне қайтып оралады, бұл оларды дірілдейді

Бұл қайыршыны іске асыра алмау емес, cré nom de nom

Бірақ бұдан былай шабуылға қатыса алмау үшін.

Біз Нинонды емес, штык Розалиді армандаймыз.

Қандай ампутацияда отбасылық асыл заттар жетіспейді

Әйелін сүйе алмау емес, қарғыс атсын

Бірақ әдемі жауларды бұдан былай кесіп тастай алмау үшін.

Бейбітшілік көгершін, біз оны кішкентай пиязбен дайындаймыз.

Ал біздің кеткендеріміздің жаны ауырса

Бұл махаббаттан өле алмау емес, cré nom de nom

Бірақ келесі жолы өлтірілу мүмкін емес.

Соғыс мемориалында барлығы өз есімін алуды армандайды.