Les passantes - Georges Brassens

Je veux dédier ce poème

À toutes les femmes qu’on aime

Pendant quelques instants secrets

À celles qu’on connaît à peine

Qu’un destin différent entraîne

Et qu’on ne retrouve jamais

À celle qu’on voit apparaître

Une seconde à sa fenêtre

Et qui, preste, s'évanouit

Mais dont la svelte silhouette

Est si gracieuse et fluette

Qu’on en demeure épanoui

À la compagne de voyage

Dont les yeux, charmant paysage

Font paraître court le chemin

Qu’on est seul, peut-être, à comprendre

Et qu’on laisse pourtant descendre

Sans avoir effleuré la main

À celles qui sont déjà prises

Et qui, vivant des heures grises

Près d’un être trop différent

Vous ont, inutile folie

Laissé voir la mélancolie

D’un avenir désespérant

Chères images aperçues

Espérances d’un jour déçues

Vous serez dans l’oubli demain

Pour peu que le bonheur survienne

Il est rare qu’on se souvienne

Des épisodes du chemin

Mais si l’on a manqué sa vie

On songe avec un peu d’envie

À tous ces bonheurs entrevus

Aux baisers qu’on n’osa pas prendre

Aux cœurs qui doivent vous attendre

Aux yeux qu’on n’a jamais revus

Alors, aux soirs de lassitude

Tout en peuplant sa solitude

Des fantômes du souvenir

On pleure les lèvres absentes

De toutes ces belles passantes

Que l’on n’a pas su retenir

On pleure les lèvres absentes

De toutes ces belles passantes

Que l’on n’a pas su retenir

Que l’on n’a pas su retenir

Осы өлеңді арнағым келеді

Біз жақсы көретін барлық әйелдерге

Бірнеше құпия сәттерге

Біз әрең танитындарға

Бұл басқа тағдыр әкеледі

Ал біз ешқашан таппаймыз

Біз көрініп тұрған адамға

Бір секунд оның терезесінде

Ал кім тез есінен танып қалады

Бірақ кімнің жіңішке сұлбасы

Сондай сымбатты және сымбатты

Біз орындалып қала берейік

Жолсерікке

Кімнің көздері, сүйкімді пейзаж

Жолды қысқа етіп көрсетіңіз

Біз жалғыз екенімізді, мүмкін, түсіну үшін

Сонда да көңіліңізді қалдырыңыз

Қолды ұстамай

Қазірдің өзінде алынғандарға

Ал кім, өмір сүретін сұр сағаттар

Тым басқа болмысқа жақын

Сенде, пайдасыз ессіздік

Меланхолияны көрейік

Үмітсіз болашақ туралы

Құрметті көрікті суреттер

Бір күндік үміт үзілді

Ертең ұмытыласың

Бақыт келгенше

Бізді сирек еске алады

жол эпизодтары

Бірақ егер адам өз өмірін сағынған болса

Біз кішкене қызғанышпен ойлаймыз

Осы бақыттың барлығына

Біз алуға батылы жетпеген сүйіспеншіліктерге

Сені күтетін жүректерге

Біз ешқашан көрмеген көздерге

Сондықтан шаршаған кештерде

Жалғыздығын толтырып жатқанда

естелік елестер

Ерінсіз жылаймыз

Сол әдемі өтіп бара жатқандардың бәрінен

Біз ұстай алмағанымыз

Ерінсіз жылаймыз

Сол әдемі өтіп бара жатқандардың бәрінен

Біз ұстай алмағанымыз

Біз ұстай алмағанымыз