Le cocu - Georges Brassens

Comme elle n’aime pas beaucoup la solitude

Cependant que je pêche et que je m’ennoblis

Ma femme sacrifie à sa vieille habitude

De faire, à tout venant, les honneurs de mon lit

Eh !

oui, je suis cocu, j’ai du cerf sur la tête

On fait force de trous dans ma lune de miel

Ma bien-aimé' ne m’invite plus à la fête

Quand elle va faire un tour jusqu’au septième ciel

Au péril de mon cœur, la malheureuse écorne

Le pacte conjugal et me le déprécie

Que je ne sache plus où donner de la corne

Semble bien être le cadet de ses soucis

Les galants de tout poil viennent boire en mon verre

Je suis la providence des écornifleurs

On cueille dans mon dos la tendre primevère

Qui tenait le dessus de mon panier de fleurs

En revenant fourbu de la pêche à la ligne

Je les surprends tout nus dans leurs débordements

Conseillez-leur le port de la feuille de vigne

Ils s’y refuseront avec entêtement

Souiller mon lit nuptial, est-c' que ça les empêche

De garder les dehors de la civilité?

Qu’on me demande au moins si j’ai fait bonne pêche

Qu’on daigne s’enquérir enfin de ma santé

De grâce, un minimum d’attentions délicates

Pour ce pauvre mari qu’on couvre de safran !

Le cocu, d’ordinaire, on le choie, on le gâte

On est en fin de compte un peu de ses parents

A l’heure du repas, mes rivaux détestables

Ont encor' ce toupet de lorgner ma portion !

Ça leur ferait pas peur de s’asseoir à ma table

Cocu, tant qu’on voudra, mais pas amphitryon

Partager sa moitié, est-c' que cela comporte

Que l’on partage aussi la chère et la boisson?

Je suis presque obligé de les mettre à la porte

Et bien content s’ils n’emportent pas mes poissons

Bien content qu’en partant ces mufles ne s'égarent

Pas à mettre le comble à leur ignomini'

En sifflotant «Il est cocu, le chef de gare…»

Parc' que, le chef de gar', c’est mon meilleur ami

Өйткені ол жалғыздықты ұнатпайды

Мен балық аулап, өзімді өсіремін

Әйелім бұрынғы әдетін құрбан етеді

Барлық келгендерге төсегімнің құрметін жасау

Эй!

иә, мен көкеммін, басымда марал бар

Біз менің бал айымда тесіліп жатырмыз

Менің сүйіктім енді мені кешке шақырмайды

Ол жетінші аспанға сапарға шыққанда

Жүрегіме қауіп төніп тұр, байғұс

Неке шарты мен оны құнсыздандырамыз

Мен мүйізді қайда беретінімді білмеймін

Оның ең аз уайымы сияқты

Менің стақанымнан ішуге барлық жолақтар келеді

Мен иіскеулердің қамқоршысымын

Олар менің артымнан нәзік примула тереді

Менің гүл себетімнің басын кім ұстады

Балық аулаудан шаршап қайту

Мен оларды жалаңаш күйінде ұстаймын

Оларға інжір жапырағын киюге кеңес беріңіз

Олар табанды түрде бас тартады

Менің неке төсегімді арамда, бұл оларды тоқтатады ма

Мәдениеттің сыртын сақтау үшін бе?

Тым болмаса, жақсы ауладым ба деп сұра

Біреу менің денсаулығымды білуге ​​рұқсат етсін

Өтінемін, ең аз назар аударыңыз

Шафран жамылған бейшара күйеуі үшін!

Күйеуіш, біз оны әдетте еркелетеміз, біз оны бұзамыз

Біз түптеп келгенде оның ата-анасымыз

Тамақтану кезінде менің жек көретін қарсыластарым

Менің сыбағамды көру үшін әлі де осы жүйке бар!

Олар менің үстеліме отырудан қорықпайды

Күңгірт, біз қалағанша, бірақ үй иесі емес

Жартысын бөлісу осыны білдіреді

Біз тамақ пен сусынды бөлісеміз бе?

Мен оларды қуып жіберуім керек

Балығымды алып кетпесе қуанамын

Бұл тұмсықтар кеткенде адаспайтынына өте қуаныштымын

Олардың масқаралығын арттыру үшін емес

«Ол көкірекші, станция бастығы...» деп ысқырады.

Себебі бастық бала менің ең жақын досым