Le blason - Georges Brassens

Ayant avecques lui toujours fait bon ménage

J’eusse aimé célébrer, sans être inconvenant

Tendre corps féminin, ton plus bel apanage

Que tous ceux qui l’ont vu disent hallucinant

Ç'eût été mon ultime chant, mon chant du cygne

Mon dernier billet doux, mon message d’adieu

Or, malheureusement, les mots qui le désignent

Le disputent à l’exécrable, à l’odieux

C’est la grande pitié de la langue française

C’est son talon d’Achille et c’est son déshonneur

De n’offrir que des mots entachés de bassesse

A cet incomparable instrument de bonheur

Alors que tant de fleurs ont des noms poétiques

Tendre corps féminin, c’est fort malencontreux

Que ta fleur la plus douce et la plus érotique

Et la plus enivrante en ait de si scabreux

Mais le pire de tous est un petit vocable

De trois lettres, pas plus, familier, coutumier

Il est inexplicable, il est irrévocable

Honte à celui-là qui l’employa le premier

Honte à celui-là qui, par dépit, par gageure

Dota du même terme, en son fiel venimeux

Ce grand ami de l’homme et la cinglante injure

Celui-là, c’est probable, en était un fameux

Misogyne à coup sûr, asexué sans doute

Au charme de Vénus absolument rétif

Etait ce bougre qui, toute honte bu', toute

Fit ce rapprochement, d’ailleurs intempestif

La male peste soit de cette homonymie !

C’est injuste, madame, et c’est désobligeant

Que ce morceau de roi de votre anatomie

Porte le même nom qu’une foule de gens

Fasse le ciel qu’un jour, dans un trait de génie

Un poète inspiré, que Pégase soutient

Donne, effaçant d’un coup des siècles d’avanie

A cette vrai' merveille un joli nom chrétien

En attendant, madame, il semblerait dommage

Et vos adorateurs en seraient tous peinés

D’aller perdre de vu' que pour lui rendre hommage

Il est d’autres moyens et que je les connais

Et que je les connais

Онымен әрқашан жақсы араласатын

Орынсыз тойласам деп едім

Нәзік әйелдік дене, сіздің ең әдемі артықшылығыңыз

Оны көргендердің бәрі таң қалдырады дейді

Бұл менің соңғы әнім, аққу әнім болар еді

Соңғы тәтті жазбам, қоштасу хатым

Бірақ, өкінішке орай, оны белгілейтін сөздер

Оны жек көретін, жағымсыз нәрселермен дауласыңыз

Бұл француз тілінің үлкен өкініші

Бұл оның Ахиллес өкшесі және бұл оның абыройсыздығы

Тек негізгі сөздерді ұсыну

Бақыттың осы теңдесі жоқ құралына

Қанша гүлдің поэтикалық аттары барда

Нәзік әйел денесі, бұл өте өкінішті

Сіздің ең тәтті және эротикалық гүліңізден гөрі

Ал ең мас болғаны соншалықты қотыр

Бірақ бәрінен де жаманы - кішкене сөз

Үш әріптен көп емес, ауызекі, әдет-ғұрып

Бұл түсініксіз, ол қайтарылмайтын

Оны алғаш пайдаланған адамға ұят

Қиындықпен, сыннан шыққан адам ұят

Дәл сол терминнің дотасы, оның улы өтінде

Бұл адамның ұлы досы және қорлау

Бұл, мүмкін, әйгілі болды

Мизогинист, әрине, жыныссыз

Венера үшін сүйкімділік мүлдем бұрыс

Ұят болғаны, бәрі мас болған әлгі қаскөй ме еді

Бұл жақындасуды мезгілсіз жасады

Ер обасы осы омонимнен болсын!

Бұл әділетсіздік, ханым, бұл қорлау

Бұл сіздің анатомияңыздың патша бөлігі

Көпшіліктің атымен бірдей

Аспанды бір күні данышпандықпен жаса

Пегасус қолдаған шабыттанған ақын

Беріңіз, ғасырлар бойы қорлауды өшіріңіз

Бұл шынында' әдемі христиан есімі таң қалдырады

Бұл арада, ханым, бұл ұят сияқты

Ал сенің табынушыларыңның бәрі қиналады

Оған құрмет көрсету үшін ғана көзден айырылу

Басқа жолдар бар және мен оларды білемін

Және мен оларды білемін